*สรรพสิ่ง โลกล้วน อนิจจัง
ย่อมผุพัง ตามกาล มีเสื่อมสิ้น
ล้วนเปลี่ยนแปลง ดั่งน้ำ ที่ไหลริน
กัดเซาะหิน ที่แกร่งแหว่ง ไม่เหมือนเดิม
*ทำความดี ยังพอ มีที่หวัง
สร้างพลัง แห่งบุญ สะสมไว้
เป็นปิติ เบิกบาน ขึ้นกลางใจ
เตือนใจไว้ เพราะเหตุ ไม่แน่นอน
*อุปสรรค ปัญหา ทดสอบใจ
กาลผ่านไป พิสูจน์ ว่าผ่านไหม
มารทดสอบ แกร่งพอ ก็ผ่านไป
ระดับใจ ยกจิตสูง ขึ้นกว่าเดิม
*เมื่อทบทวน หลายเรื่อง อนิจจัง
ทั้งหลายครั้ง เห็นเหตุ ของความเสื่อม
แล้วปล่อยวาง คลายยึด เบื่อหน่ายเอือม
หากจะเอื้อม หานิพพาน มิห่างไกล.
ต.เตชปญฺโญ
ที่มา :: dhammathai
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
