ความกตัญญูทำให้เป็นคนมีปัญญาได้จริงหรือ

คำถาม : ความกตัญญูทำให้เป็นคนมีปัญญาได้จริงหรือค­่ะ

พระอาจารย์ : จริงคุณโยม เราเองถ้ามีความกตัญญูอยู่ในใจแล้ว หนึ่ง แสดงว่าเราจะต้องเห็นคุณของท่าน คนบางคนไม่มีความกตัญญู คือพ่อแม่มีพระคุณยังไงมองไม่ออกนะ ไปนึกเอาแบบหยาบๆ ว่า ท่านสนุกๆ แล้วเราเลยเกิดมา เรามีบุญคุณกับพ่อแม่นะ ทำให้ท่านไม่เหงา ไม่มีเราท่านเหงาแย่เลย คิดอย่างนี้ก็มีนะ ปัญญายังหยาบเต็มที่ แต่ผู้ที่มีความกตัญญูแล้วล่ะก็ ใจจะละเอียดสามารถตรองเห็นพระคุณผู้ที่มีพ­ระคุณได้ พระคุณพ่อแม่เห็นชัด คุณครูบาอาจารย์เห็นชัด หรือใครเคยช่วยเหลือประการใด ก็จะมองเห็นถึงพระคุณของเค้าอย่างชัดเจน ไม่คิดจากมุมตัวเอง เค้าช่วยมาร้อย บางคนมองแค่สิบ ว่ามันเผอิญๆ ฟรุตๆ แหละ ช่วยเสร็จใหม่ๆ ก็นึกถึงพระคุณเค้า ผ่านไปแป๊บเดียวลืมแล้ว ความจำจะค่อนข้างสั้น แต่คนมีความกตัญญู ความจำจะยาว คิดอะไรก็จะคิดไปตลอดรอดฝั่ง แล้วยังคิดถึงการแทนพระคุณท่านอีก ทำให้ได้เค้นความสามารถเราออกมา พัฒนาตัวเองอย่างเต็มที่ เพื่อให้สามารถตอบแทนพระคุณท่านได้ ปัญญาก็จะเกิดอย่างเต็มที่ เหมือนพระสารีบุตร แค่นึกถึงคุณข้าวทัพพีเดียว ที่ราธพราหมณ์เคยตักบาตรให้ท่าน ผ่านไปกี่ปีก็ไม่ลืม ถึงตอน

ราธพราหมณ์อยากจะบวช แต่อายุเยอะแล้ว คนอื่นไม่มีใครอยากจะบวชให้ เพราะผู้มีอายุมากจะดื้อสอนยาก โดยทั่วไป แต่พระสารีบุตรยินดีสอนให้ ผลคือท่านเองก็เป็นผู้เลิศทางด้านปัญญา ยิ่งกว่าพระอรหันต์ทั้งปวงเช่นเดียวกัน เจริญพร