ภพชาติมีจริง ชีวิตมีอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ภพชาติก็มีทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต
ภพชาติเกิดจากการเดินทางของจิตโดยพลังงานของกรรมที่เกิดจากทำ พูด คิดบรรจุไว้ในจิต เมื่อร่างสลายตายไป จิตก็เดินทางต่อไปเหนี่ยวร่างใหม่ คือ ถือกำเนิดใหม่ กำเนิดที่ได้ใหม่นี้ขึ้นอยู่กับแรงบุญหนุนนำ แรงกรรมนำส่ง ให้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีหรือไม่ดี ได้ร่างกายดีหรือไม่ดีต่างกัน
เมื่อได้ร่างก็ได้ภพ ได้อายุขัย ระหว่างร่างมีชีวิต มนุษย์ก็ลืมอดีตชาติที่ผ่านมาทุกอย่าง ต้องเริ่มเรียนรู้ใหม่ทั้งหมด ไม่ว่าภาษา วิชาความรู้ เพราะระหว่างที่อยู่ในครรภ์มารดา เนื่องจากสมองเล็กและอวัยวะทุกส่วนยังไม่สมบูรณ์ เราจึงจำอะไรไม่ได้อาจมีบ้างที่บางคนจำอดีตชาติได้ เพราะบุญกรรมที่มากับวิญญาณนั้นทำงานได้ดีทำให้ทักทายเรื่องอดีตได้ถูกต้อง เช่นเด็กระลึกชาติได้ มีหลายคน หลายชาติหลายศาสนา
การระลึกชาติหรือจำอดีตชาติได้เป็นเรื่องดี ถ้ามีสติระลึก การที่ธรรมชาติทำให้เราลืมเรื่องในอดีตก็เป็นเรื่องดี เพราะถ้าจำได้หมด มนุษย์อาจตกใจว่าใครเคยเป็นหนี้ใคร ใครเคยเป็นเจ้าของใคร เคยเป็นพ่อแม่ลูก เคยทำกรรมกับใครไว้ ใครเป็นสามีภรรยาของใคร
ถ้าจำได้มากชาติ อาจเกิดความโกลาหลขึ้นมาในชีวิตได้ ถึงขนาดทำใจไม่ได้ ฉะนั้นการลืมภพชาติได้เสียบ้างน่าจะเป็นการดีเราอย่าไปทำอะไรที่ธรรมชาติจัดสรรดีแล้วให้เป็นเรื่องยุ่งยาก เช่น เที่ยวตามหาคนรักในอดีตชาติ ตามหาสามีในอดีตชาติ พอได้พบก็สายเสียแล้ว เนื่องจากคนอื่นเป็นเจ้าของไปเสียแล้ว ก็ต้องมานั่งเสียใจ
เราอาจเคยเห็นคนบางคนชอบพูดว่ารักกันมาแต่ชาติปางก่อน บุพเพสันนิวาสคู่บุญคู่บารมี บางคนชอบพูดว่าเคยเป็นสามีภรรยากันมาก่อน มาพบกันชาตินี้จึงถูกชะตากัน แม้คนละชาติ คนละภาษาคนละศาสนา ก็รักกันได้
การพูดว่าจำอดีตชาติได้มักจะมีปัญหาเนื่องจากผู้ฟังกับผู้พูดมีประสบการณ์ข้ามภพชาติต่างกัน บางทีอาจทะเลาะกัน เพราะความไม่เข้าใจกัน
ฉะนั้นจึงไม่ควรนำตัวละครในอดีตชาติมาผูกเรื่องแสดงต่อในชาตินี้ จะทำให้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ และให้โทษเราได้โดยไม่คาดคิด
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
