โทษของกาม

ไม่ผิดจากที่สมเด็จพระบรมศาสดาทรงภาษิตไว้ว่า "คบพาลพาลพาไปหาผิด"

การข่มขืนเกิดขึ้นได้ แม้ระหว่างลูกกับแม่ พ่อกับลูก ครูกับศิษย์ เพื่อนกับเพื่อน ซึ่งเป็นเรื่องน่าสลดสังเวชทั้งสิ้น

น่าอายอย่างยิ่งสำหรับเราทั้งหลายที่มีบุญ ได้เกิดเป็นมนุษย์ผู้พบพระพุทธศาสนา ที่สมเด็จพระบรมศาสดาทรงให้ความสำคัญแก่การควรไม่พัวพันในกามควรไถ่ถอนความ ประพฤติพัวพันในกาม ซึ่งเป็นสิ่งเลว สิ่งชั่ว เป็นธรรมเลว เป็นธรรมชั่ว.

โทษของกาม ที่เรียกได้ว่ากิเลสกาม เป็นตัณหา เป็นความใคร่ เมื่อกามเป็นกิเลสด้วยตนเอง การไม่หนีให้พ้นจากกาม ก็คือการไม่หนีให้พ้นกิเลสสำคัญ กิเลสร้ายแรง โทษของกามที่เป็นนามธรรมมีอยู่ในจิตใจ ยังจิตใจให้เร่าร้อนรุนแรง มีอำนาจบังคับให้แสดงออกทางกายเป็นรูปธรรมได้ด้วย

ดังปรากฏเป็นการฆ่า การข่มขืน และผลร้ายของกามที่เกิดจากนามธรรมก็ตาม หรือเกิดจากรูปธรรมก็ตาม หนักหนาเสมอกัน เพียงแต่เกิดในความรู้สึกทางจิตใจเผารนให้ร้อนแรง ขนาดทำให้แสวงทางดับความร้อนแรงยิ่งเพลิงเผา จนไม่รู้ถูกไม่รู้ผิด ไม่รู้ดีไม่รู้ชั่ว

การฆ่าการข่มขืนเกิดขึ้นเพราะความเผาไหม้ของกามกิเลสในจิตใจ และแทนที่จะใช้ธรรมะอันเป็นสิ่งเหมาะสมมีคุณค่าควรที่สุดแก่การดับเพลิงกาม กลับใช้น้ำมันอันเป็นเชื้อสำคัญที่สุดดับ

การลงมือสนองความใคร่หรือกามกิเลสที่แผดเผาใจให้ร้อนแรง ด้วยการข่มขืนฆ่า คือการสาดน้ำมันเข้าดับไฟกิเลส คือกามกิเลส หรืออีกอย่างหนึ่งของคำนี้ก็คือ กามตัณหา ความทะยานอยากในกาม ในความใคร่.

ที่มา : inwza.com