เมื่อ จิต กับ ผู้รู้ เป็น สิ่งสิ่งเดียวกัน และ เป็นความว่าง

ก็ย่อมไม่มีอะไรที่จะให้อะไร หรือ ให้ใครรู้ถึง ไม่มีความเป็นอะไร จะไปรู้สภาวะของอะไร ไม่มีสภาวะของใครจะไปรู้ความมีความเป็นของอะไร
เมื่อเจริญจิตจนเข้าถึงสภาวะเดิมแท้ของมันได้ดังนี้แล้ว
"จิตเห็นจิตอย่างแจ่มแจ้ง" จิตก็จะ "อยู่เหนือสภาวะสมมติบัญญัติทั้งปวง" " เหนือความมีความเป็นทั้งปวง"
"มันอยู่เหนือคำพูด" และ "พ้นไปจากการกล่าวอ้างใดๆทั้งสิ้น"
"เป็นธรรมชาติอันบริสุทธิ์ และ สว่าง" "รวมกันเข้ากับความว่างอันบริสุทธิ์"
และ "สว่างของจักรวาลเดิม" เข้าเป็นหนึ่งเรียกว่า "นิพพาน"
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล วัดบูรพาราม อ.เมือง จ.สุรินทร์