พบเจอคือ ของขวัญ พรากจากคือ หมดกรรม

อะไรที่ไม่ใช่
อะไรที่อยู่แล้วทุกข์
อะไรที่เราคิดถึงตลอดเวลา แต่หาทางออกไม่ได้
ยิ่งคิดยิ่งจม ความรู้สึกบอกไม่ไหว

จงเชื่อเสียงภายในตัวเอง
บางทีการหยุดและปล่อย เราจะได้เห็นความจริงว่า ยิ่งวิ่งตาม ยิ่งเหนื่อย
ยิ่งทุ่มเท ยิ่งว่างเปล่า
ยิ่งให้ใจ ยิ่งเสียเปล่า

ปล่อยวาง และเดินออกจากความรู้สึกนั้น
ลองเปลี่ยนสถานะผู้ถูกกระทำ เป็นคนนอกที่เฝ้ามองความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนและแน่นอน

จะได้พบคำตอบว่า "อยู่หรือไม่ ก็เสียใจพอกัน"

ชีวิตเป็นของเรา
ทุกข์ สุข เราเลือกได้
หากเลือกอยู่ต้องเปลี่ยนความคิด
หากเลือกไปต้องดีกว่าอยู่ที่เดิม

พบเจอคือของขวัญ
พรากจากคือหมดเวร
ทนอยู่คือใช้กรรม
ปล่อยวางคือสุขใจ

#นามบุญ
#เห็นทุกข์เห็นธรรม