ความมุ่งหมายของการฟังธรรมนั้น มีอยู่ 5 ประการ คือ
ฟังธรรมเอาบุญ
ฟังธรรมเอาความรู้
ฟังธรรมเพื่อเป็นอุปนิสัย
ฟังธรรมเพื่อปฏิบัติ
ฟังธรรมเพื่ออุทิศส่วนบุญ
1. ฟังธรรมเอาบุญ หมายความว่า ฟังธรรมแล้วได้บุญ
บุญแปลว่า ชำระ คือ ชำระกายวาจาใจให้สะอาด เพราะกายวาจาใจของคนเราเปื้อนบาป จึงจำเป็นต้องชำระด้วยน้ำ คือ บุญ ดุจชำระเสื้อผ้าที่สกปรกด้วยผงซักฟอกฉะนั้น
บาปนั้นมีอยู่ 3 ขั้น คือ บาปอย่างหยาบ 1 บาปอย่างกลาง 1 บาปอย่างละเอียด 1
บาปอย่างหยาบ คือ ความโลภ ความโกรธ ความหลง ล่วงออกมาทางกาย เช่น ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดประเวณี และล่วงออกมาทางวาจา เช่น พูดเท็จ พูดคำหยาบ พูดส่อเสียด พูดเพ้อเจ้อ เป็นต้น ต้องชำระด้วยบุญขั้นต้นคือ ศีล
บาปอย่างกลาง คือ นิวรณ์ทั้ง 5 ได้แก่ กามฉันทะ พอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ 1 พยาบาท ใจโกรธ ใจขุ่น 1 ถีนมิทธะ ง่วงเหงาหาวนอน 1 อุทธัจจะกุกกุจจะ ฟุ้งซ่านรำคาญ 1 วิจิกิจฉา สงสัยลังเลใจ 1 บาปทั้ง 5 นี้ ต้องชำระด้วยบุญอย่างกลาง คือ สมาธิ
บาปอย่างละเอียด คือ อนุสัย ได้แก่กิเลสที่นอนดองอยู่ในใจ ดุจขี้ตะกอนอยู่ก้นตุ่มฉะนั้น มีอยู่ 12 ตัว คือโลภะ 8 โทสะ 2 โมหะ 2 อันเป็นส่วนละเอียดติดมาแต่ภพก่อนชาติก่อน ต้องชำระด้วยบุญขั้นละเอียด คือ วิปัสสนาปัญญา
ในขณะที่ท่านทั้งหลายกำลังฟังธรรมอยู่ในขณะนี้ กายกรรม 3 วจีกรรม 4 ของแต่ละท่านก็บริสุทธิ์เพราะอำนาจแห่งศีล ศีลแปลว่ารักษากายวาจาให้เรียบร้อย ศีลนี่แหละเป็นบุญขั้นต้น เป็นที่พึ่งเบื้องต้น เป็นแม่ของคุณงามความดีทั้งหลาย และเป็นประมุขของกุศลธรรมทั้งปวง จะฟังรู้เรื่องหรือไม่รู้เรื่องก็ตาม ถ้าตั้งใจฟังแล้วได้บุญทั้งนั้น
เพราะจิตดวงนี้เป็นมหากุศล ถ้าตายลงในขณะนี้ก็มีผลให้ไปมนุษย์ก็ได้ ไปเกิดสวรรค์ก็ได้ เช่น แม่ไก่ฟังธรรมถูกฆ่าตาย ได้ไปเกิดเป็นพระราชธิดา กบฟังธรรมถูกฆ่าตายได้ไปเกิดเป็นเทพบุตรชื่อว่า มัณฑูกเทพบุตร ค้างคาว 500 ตัว ฟังพระอภิธรรม ตายแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ ผลสุดท้ายได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ได้ออกบวชเป็นพระ ได้ฟังพระอภิธรรม ก็ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด อย่างนี้เรียกว่า ฟังเอาบุญ