ความสุขของแย้และกบ

แย้...แย้ที่อยู่ในรู ที่วิ่งกลางดิน ที่อยู่รู พอถึงฤดูจำพรรษา...
อัดอยู่ในรูได้ตั้ง 2-3 เดือน บางคนก็ไม่รู้ว่าแย้จำพรรษา อัดอยู่
ในรูตั้ง 2-3 เดือน กว่าจะถึงฤดูแล้งจึงจะขึ้นมา ฤดูฝนมันไม่มี
ครั้งหนึ่งบังเอิญอาตมาเคยเห็น เพื่อนเด็กๆที่วัด อยู่วัดเด็กวัด
ด้วยกัน มันขุดขึ้นมาได้ตัวหนึ่ง ตัวอ้วน อวบอ้วน ตัวขาวผ่อง
ไม่มีสีมีสันอะไร เอาขึ้นมาแล้วตาก็ยังไม่ลืม จับขึ้นมาดูแล้วก็ยัง
ไม่ลืมตา นี่แย้นะ แย้นะ มันปิดสวิทซ์ความรู้สึก จมหมกอยู่ใน
ดิน 2 เดือน ถึงฤดูแล้งจึงจะออกวิ่งขึ้นมาจากรู คนน่ะ เคยมี
ความสงบอย่างนี้ไหม มีความสงบเหมือนกับแย้อย่างนี้ไหม...?

พูดถึง..'กบ' ฤดูร้อนมันตรงข้ามกับแย้ กบ..ฤดูร้อนฝังดินจมดิน
หมกอยู่ในดินหลับตาปี๋ เหมือนกับแย้ แต่มันเป็นกบ มันฝังดินอยู่
นี่ตัวอวบอ้วนขาวผ่อง จับขึ้นมาก็ยังหลับตาไม่ลืมตา กำลังเข้า
ฌาน...กบ...กบ. นี่มนุษย์เคยเสวยความสุขอย่างนี้ไหม เคยได้
รับความสงบสุขตามธรรมชาติสูงสุดอย่างนี้ไหม...?

ถ้าไม่เคยก็หมายความว่า...สู้แย้ก็ไม่ได้ สู้กบก็ไม่ได้...
เพราะไม่เคยชิมรสของความหยุดนิ่งสงบ หยุดนิ่งสงบ ไม่มีโลภะ
โทสะ โมหะใดๆ เกิดขึ้นได้ เพราะมันปิดสวิทซ์...สงบ
ที่เอามาพูดอย่างนี้ก็หมายความว่า...แม้แต่สัตว์มันยังรู้จักเลย...ฯ

~พุทธทาสภิกขุ~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์