ความโกรธดับ...แล้วหลับสบาย

ขณะที่พระพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ เวฬุวันวิหาร เมืองราชคฤห์
นางธนัญชานีพราหมณี เป็นผู้ที่มีความเลื่อมใสต่อพระพุทธเจ้า
มาก มีเหตุการณ์อยู่วันหนึ่ง ขณะที่นางยกอาหารจะเอามาให้
พราหมณ์ผู้เป็นสามีกิน แต่บังเอิญเดินสะดุดจะหกล้ม ด้วยความ
ตกใจ นางอุทานออกมาว่า....

"นะโม นะโม นะโม!!"
ซึ่งหมายถึงความนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้า...

พราหมณ์ผู้เป็นสามีโกรธจัด เพราะไม่ชอบพระพุทธเจ้าเป็นทุน
เดิมอยู่แล้ว จึงตวาดภรรยาไปว่า...
"นางคนชั่ว! พระพุทธเจ้าของเจ้ามีดียังไง ถึงต้องนอบน้อมอยู่เรื่อย"

"พ่อพราหมณ์ ฉันยังไม่เคยเห็นใครในโลกนี้ อีกทั้งเทวโลกและ
พรหมโลกจะเสมอพระองค์ได้เลย ถ้าท่านอยากรู้ว่าทำไมฉันถึง
ศรัทธาพระองค์ ก็ขอให้ไปเฝ้าเองเถิด"

พราหมณ์โมโหเป็นยิ่งนัก รีบไปเฝ้าพระพุทธเจ้าในตอนนั้นเลย...
พอไปถึงก็ทูลถามเหมือนประชดประชันว่า...
"พระโคดม เราจะฆ่าอะไรดีถึงจะนอนหลับสบาย...?"

พระพุทธเจ้าทรงตอบอย่างนิ่งสงบว่า....
"ฆ่าความโกรธสิพราหมณ์ จึงจะนอนหลับสบาย ผู้ใดฆ่าความ
โกรธได้ จะไม่เศร้าโศก..."

พราหมณ์ได้ฟังเพียงเท่านั้นก็บังเกิดความเลื่อมใส ทูลขอบวช....
ครั้นเมื่อบวชแล้ว ในเวลาไม่นานพราหมณ์ก็บำเพ็ญเพียรจนบรรลุ
เป็นพระอรหันต์องค์หนึ่งของโลก....ฯ

(บทความจากพระไตรปิฎกในเรื่อง~ธนัญชานีสูตร~)
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์