ความรัก....เป็นเรื่องธรรมชาติ
เป็นสื่อสายสัมพันธ์จากจิตใจ
เชื่อมผ่านคนหนึ่ง....ไปสู่อีกคน
ผู้กำหนดรู้ ด้วยสติ ปัญญา ย่อมจะ....
วางความรู้สึกไว้ตรงกลาง
เพราะเข้าใจดีว่า....
หากปล่อยใจ ลื่นไหลไปตามอารมณ์
ต้องพบ "กำดักแห่งทุกข์" แน่นอน
ภาษาของความรู้สึกนั้นต้องอ่านด้วย "ปัญญา"
ภาษาของ "มายา" มักอ่านด้วย "อารมณ์"
อารมณ์ คือความรู้สึกที่ลื่นไหล ขาดทิศทาง
ความรักที่เอาอารมณ์เป็นที่ตั้งจึงจบง่าย
ส่วนความรักที่นำปัญญาตั้งต้นมักแฝงด้วย "เมตตา"
ความมีเมตตาจึงไม่ทำให้ทั้งผู้ให้และผู้รับ "เป็นทุกข์"
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
