ธรรมชาติ

  คนโง่ พยายามหนีธรรมชาติ

      แต่หนีเท่าไรก็ไม่พ้น

  เพราะตนคือส่วนหนึ่งของธรรมชาติเช่นกัน

จึงไม่เคยพึงพอใจกับตนเองหรือสิ่งแวดล้อมเลย


    คนฉลาด หลงไหลในธรรมชาติ

   พยายามอยู่กับธรรมชาติอย่างกลมกลืน

  จึงพอใจในตนและสภาพแวดล้อมเสมอ

 แต่อาจจะไม่ได้รับประโยชน์สูงสุดแห่งชีวิต


       คนเจ้าปัญญา อยู่เหนือธรรมชาติ

       จึงบริหารตนบนกระแสธรรมชาติได้

และบริหารพลังธรรมชาติสัมพัทธ์ได้ตามปราถนา

    ได้ประโยชน์สูงสุดทั้งจากชีวิตและธรรมชาติ



<<<<คัดจาก คนโง่ คนฉลาด คนเจ้าปัญญา  โดย ไชย ณ พล>>>>