บัณฑิตของพระพุทธเจ้า...

คนที่มาปฏิบัติวิปัสสนาแล้ว
'จะเกิดปัญญา'
จะเห็นตัวเอง...ให้คะแนนตัวเองได้...
จะเห็นว่า...ตัวเองผิดอะไร...เลวอะไร...
แล้วเกิดความสะเทือนใจ...ร้องไห้
เริ่มรู้สึกตัว...
เป็นอันว่า...ใครที่เห็นความชั่ว...ความบกพร่องของตัวเอง...
ที่ทำไว้กับผู้มีพระคุณสูงสุด...คือ...คุณพ่อ คุณแม่...

นอกจากไม่ตอบแทนคุณท่านให้คู่ควรแล้ว...
เราเคยกระแทก...เคยดุ...เคยตวาดท่านเหมือนเป็นคนใช้...กี่ครั้ง...?
เคยเถียง...เคยทะเลาะ...เคยกระทืบเท้าใส่ท่าน...
จนทำให้ท่านต้องน้ำตาตก...กี่ครั้ง...?
เคยขยี้หัวใจแม่...มากี่ครั้ง...?จำได้ไหม...?
วันนี้...ยังไม่สาย...ยังขออโหสิกรรมกับท่านได้...
เมื่อออกจากปฏิบัติธรรมแล้ว...
เอาดอกไม่ธูปเทียน...ไปกราบเท้าขอขมาท่าน...ที่บ้าน...
จะเป็นมงคลต่อชีวิต...ลบล้างอัปมงคลที่ทำมา...
จิตใจของผู้ปฏิบัติธรรม...จะใสสะอาด...
ความชั่วต่างๆที่เคยทำ...จะผุดขึ้นมาให้เห็น...
เมื่อเห็นแล้ว...รู้แล้ว...
'รีบแก้ไขเสีย'

ตอนนี้ลูกเห็นตัวเอง...ยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่...
ลูกเห็นสิ่งสกปรก...เปื้อนหน้า...ต้องมีใครบอกลูกไหม...?
ไม่ต้องบอก...
ลูกเห็นความผิดของตัวเอง...เกิดปัญญาจากการภาวนา...
ลูกเข้าห้องน้ำ...ล้างเอง...

พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า...
"คนพาล ที่รู้ว่าตนเองเป็นพาล...
คนนั้น..กำลังจะเป็นบัณฑิต..."

ตัวเรา...เลว...
ถ้ารู้ตัว...ตัวเองเลว...
นั่นแหละ...ลูกกำลังจะเป็นบัณฑิต...
'กำลังจะรับปริญญาจากพระพุทธเจ้า...'

ใครที่เข้าถึงแสงธรรมนี้แล้ว...
เขาจะได้พบกับ...ชีวิตใหม่...

บทความจากหนังสือ"หยุดความเลว...ที่ไล่ล่าคุณ"....โดยพ.อ.(พิเศษ)ทองคำ ศรีโยธิน
สมคิด ลวางกูล....