เมื่อเปรียบเทียบชีวิตเรากับคนที่มีมากกว่า
รวยกว่า เด่นกว่า สุขสบายกว่า
แล้วกลับย้อนมาดูตนเอง.....
เริ่มสำรวจสิ่งที่เรามี....เราเป็น
อาจเกิดความน้อยเนื้อต่ำใจในสิ่งที่เรามีเราเป็นอยู่
และคิดคะเนไปว่า หากเรารวยหรือเป็นอย่างเขาบ้าง....
เราคงจะมีความสุขมากกว่านี้ เหตุเพราะ....
เขามีรถคันหรูขับ มีบ้านหลังใหญ่โต
มีคนรับใช้หลายคน และอื่น ๆ อีกมากมาย....
แต่ในความเป็นจริงมีว่า...ไม่แน่นอนเสมอไปเพราะ...
มนุษย์ย่อมมีวิถีชีวิต และความเป็นอยู่ที่แตกต่างกัน
ตามภาระหน้าที่ ที่มีต่อโลก
ต่างคนต่างทำหน้าที่ ช่วยเลือเกื้อกูลกันยู่กลาย ๆ
ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม
ชีวิตเราจะมีความสุขได้บ้างก็ต่อเมื่อ....
เราเข้าใจและยอมรับสิ่งที่เรามี เราเป็น
หาจุดยืนที่สมดุลย์ เพื่อลดแรงกดดันในในควมคิด
โดยดำรงอยู่ด้วยความเข้าใจตนเองที่เกี่ยวข้องกับสิ่งรอบข้าง
แม้ว่าเราเทียบเท่าคนอื่นไม่ได้ทางวัตถุ
แต่เราสามรถเทียบเคียงคนอื่นได้ทางด้าน"จิตใจ" เพราะ....
หากเราตระหนักรู้ และเข้าใจ พอใจในสิ่งที่รามีเราเป็น
และพร้อมผสานสิ่งที่เรามีอยู่ เกื้อกูลตนเองและคนรอบข้าง
ให้เกิดผลประโยชน์ร่วมกันสูงสุด
ใช้ชีวิตด้วยความพอเพียง ลดละชีวิตที่วิ่งไล่....
"ตามความทะยานอยาก" ที่ไม่เคยพอ และนำมาซึ่ง "ทุกข์"
ชีวิตก็คงจะพบกับความสงบสุขที่พอเพียง
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
