ขอขอบคุณ Trader Hunter พบธรรม
ดูรู้แบบคลายๆหลวมๆ เฉยๆว่างๆ ไม่เพ่งไม่เกร็ง รู้แบบนี้เป็นรู้เพื่อเจริญวิปัสสนาครับ เราควรรู้ แบบนี้มากๆๆดูรู้แบบเพ่ง แบบจดจ้อง แบบเกร็งแบบลุ้นรอรู้ รู้แบบนี้เป็นการเจริญสมถะครับ
ที่นี้ในการปฏิบัติ ผู้ปฏิบัติที่ยังไม่ชํานาญหรือบางที่ชํานาญแล้ว แต่ก็ไม่รู้ จะมีการปฏิบัติที่สลับกันไประหว่าง ดูรู้แบบวิปัสสนากับดูรู้แบบสมถะ อยู่แล้วครับโดยที่ไม่รู้ตัว
เช่นจดจ้องลมหายใจ ตามลมหายใจแบบจับไปที่ลมตามที่ลมตลอด อันนี้เป็นสมถะครับ แต่ ถ้าสัมผัสรู้ถึงลมหายใจแผ่วเบาไม่เพ่งไม่เกร็งหลวมๆไม่จดไม่จ้อง ดูรู้ลมเหมือนชําเลืองดูลม แต่ก็รู้ไปถึงลม อันนี้เป็นวิปัสสนาครับ
หรือถ้าเพ่งจ้องตามการเคลื่อนไหวของกายจดจ้องการการขยับกายตามไปตลอดอย่างนี้เป็นสมถะครับ แต่ ถ้ารู้ถึงการขยับกายแบบหลวมๆ ไม่เพ่งไม่เกร็งรู้เป็นช่วงๆไม่ได้ไปยึดตามตลอดอันนี้เป็นวิปัสสนาครับ
หรือถ้าจดจ้องจับยึดตามดูอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งเป็นสมถะครับ แต่ ถ้าเพียงแค่รู้อารมณ์แล้วปล่อยวางและทิ้งอารมณ์ที่รู้นั้นไม่ไปยึดกับอารมณ์นั้น ระลึกรู้ในหลายๆอารมณ์โดยไม่ยึดเป็นวิปัสสนาครับ
สมถะระลึกรู้ยึดกับอารมณ์เพียงอารมณ์เดียวหรือสิ่งเดียว วิปัสสนาระลึกรู้ในหลายๆอารมณ์ที่ปรากฏขึ้นมาโดยไม่ยึดถืออารมณ์ใดๆเอาไว้ มีเพียงแค่ระลึกรู้
ดังนั้นจะเห็นได้ว่าในการปฏิบัติมีการสลับไปมาระหว่างสมถะกับวิปัสสนาอยู่ตลอด ถ้ายังไม่ชํานาญมาก แต่ ไม่เป็นไรครับ ขอให้ปฏิบัติไปเถอะดีทั้งนั้น แต่ ขออย่างเดียวเมื่อไหร่ที่รู้ตัวว่าทําสมถะอยู่ให้ปรับเปลี่ยนมาเป็นเจริญวิปัสสนาแทน จะทําให้การปฏิบัติธรรมก้าวหน้าไปได้เร็วกว่าครับ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
