คนโง่ พร่ำเพ้ออยู่กับอดีตที่เปลี่ยนแปลงงไม่ได้
มักมีความคิดถอยหลังทั้งๆ ที่ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า
จึงขัดแย้งกับความเป็นจริงแห่งโลกอยูเนืองๆ
คนฉลาด เพ้อ่เจ้ออยู่กับอนาคตที่ยังไม่จริง
มักมีความคาดหวังอันยิ่งใหญ่แต่เป็นไปได้น้อย
จึงรู้สึกไม่พึงพอใจกับโลกแห่งความจริงที่เป็นอยู่ตลอดเวลา
คนเจ้าปัญญา ย่อมยืนอยู่บนปัจจุบัน
แล้วยึดอดีต ปัจจุบัน อนาคต ให้เป็นเส้นตรงเดียวกัน
เอาพลังแห่งอดีตมาสร้างปัจจุบันให้สมบูรณ์เพื่อสานสร้างอนาคตที่งดงาม
จึงดำรงอยู่อย่างมีความหมาย มีความหวัง และมีโอกาสสำเร็จใหญ่ยิ่ง
จากหนังสือ คนโง่ คนฉลาด คนเจ้าปัญญา แปลโดย ไชย ณ พล
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
