สิ่งใดๆล้วนว่างเปล่า
ความเป็นจริง ทุกสิ่งนั้นว่างเปล่า
มีแต่มนุษย์ที่ไปทึกทักเอาเอง ไปยึดติดเอาเอง
ว่าสิ่งนั้นเป็นอย่างนั้น สิ่งนี้เป็นอย่างนี้
พยายามทำเกินขอบเขตของการมีชีวิต
ทั้งที่ชีวิตไม่มีอะไรมาก เกิดขึ้นมา ใช้ชีวิต แล้วก็ตาย
ไม่ต่างไปจากสิ่งมีชีวิตอื่นเลย แต่ก็แบ่งแยกยึดติดเอาเอง
รับรู้ หรือ เรียนรู้ สิ่งใดมา ก็ยึดถือว่าถูกต้อง
หากมีสิ่งอื่นใดที่ผิดแปลกไปจากที่ตนรู้มา ก็แสดงอาการไม่พออก พอใจ
ซึ่งเป็นที่มาของความเป็นทุกข์ มนุษย์ชอบสร้างสมมุติฐานขึ้นมาเอง
แล้วก็เข้าไปยึดติด จนยากที่จะวางลงได้ ความว่างเปล่าจึงได้หายไป
การปฎิบัติธรรมนั้น เป็นหนทางที่จะนำพามนุษย์กลับไปยังจุดเริ่มต้น
ไปเพื่อดับสิ่งที่ก่อห้เกิดการปรุงแต่ง ด้วยการรับรู้ของสภาพจิต
สาธุครับ
__________________
ขอให้เจริญในธรรมครับ
ขอให้เจริญในธรรมครับ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
