หากคิดดูดีๆ จุดเริ่มต้นของทุกข์ ก็ใจเรานี่ล่ะ

ความทุกข์ บนโลกนี้มีเพียงสองคือ ทุกข์กาย หรือ ทุกข์ใจ การทุกข์กายนั้นเพียงเรารู้เหตุของการทุกข์กายเราก็รักษาได้ตามที่มันเป็น แต่การทุกข์ใจนี้สิมันแก้ได้ยาก อาจจะใช่ที่ว่าแค่ปล่อยวางก็หายทุกข์ใจได้แล้ว แต่ความจริงคือการปล่อยวางนี้ละที่เราควรคิดว่าจะปล่อยวางอย่างไร เพราะกว่าคนเราจะปล่อยวางได้ มันต้องเรียนรู้จนเข้าใจมากแล้ว หรือไม่ก็เจ็บมากพอแล้ว ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว มันถึงปล่อยวางได้

       หากลองคิดให้ดีเราจะค้นพบว่าความทุกข์ต่างๆ ไม่ได้เกิดจากสิ่งรอบตัวเราเลย มันเกิดจากใจเราทั้งนั้น เกิดจากใจเราไม่ยอมรับความเปลี่ยนแปลง ทั้งที่รู้ว่าทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไป ใจเราไม่ยอมรับความผิดหวัง ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าไม่มีใครสมหวังได้ทุกอย่าง ไม่ยอมรับการจากลา ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีการพบเจอใดไม่ลาจาก สิ่งเหล่านี้เราจึงต้องเรียนรู้ เรียนรู้ว่า ทุกข์มันอยู่ที่ใจเราทั้งนั้นที่ใจเราไม่ยอมรับความจริง 

แค่เรายอมรับความจริงว่าทุกสิ่งมันคือธรรมชาติของมันอยู่แล้วและยกมันออกจากใจให้ได้ โดยการปล่อยให้ทุกสิ่งเป็นไปกับธรรมชาติที่มันควรจะเป็น

ขอบคุณ dhammatan