เหมือนกัน

มีชายหนุ่มจากต่างจังหวัดไกล สามสี่คนเข้าไปพบ'หลวงปู่ดูย์ อตุโล'
ขณะที่ท่านนั่งพักผ่อน อยู่ที่มุขศาลาการเปรียญ ดูอากัปกิริยาของเขาแล้ว

คงคุ้นเคยกับพระนักเลงองค์ใดองค์หนึ่งมาก่อนแล้ว สังเกตุจากการนั่ง
การพูด เขานั่งตามสบาย พูดตามถนัด...ยิ่งกว่านั้นเขาคงเข้าใจว่า...

'หลวงปู่นี้คงสนใจกับเรื่อง เครื่องรางของขลังอย่างดี'.......
เขาพูดถึงชื่อเกจิอาจารย์อื่นๆ ว่าให้ของดี ของวิเศษแก่ตนหลายอย่าง

ในที่สุดก็งัดเอาของมาอวดกันเองต่อหน้าหลวงปู่...
คนหนึ่งมี'เขี้ยวหมูตัน'...คนหนึ่งมี'เขี้ยวเสือ'.....อีกคนมี'นอแรด'

ต่างคนต่างอวดอ้างว่าของตนดี วิเศษอย่างนั้นอย่างนี้
มีคนหนึ่งเอ่ยว่า...."หลวงปู่ฮะ....อย่างไหนแน่ ดี วิเศษ...กว่ากันฮะ..."

หลวงปู่อารมณ์รื่นเป็นพิเศษ ยิ้มๆแล้วเอ่ยว่า....
"ไม่มีดี ไม่มีอะไรวิเศษหรอก...เป็นของสัตว์เดรัจฉาน..เหมือนกัน!!"

(จาก'หลวงปู่ฝากไว้'....หลวงปู่ดูย์ อตุโล)