ภายหลังจากพระมเหสีมินสิ้นพระชนม์ด้วยการบุกลอบปลงพระชนม์โดยทหารของญี่ปุ่นแล้ว พระเจ้าโกจง ก็ทรงลี้ภัยเข้าไปอยู่ในสถานทูตของรัสเซีย และทรงเก็บตัวอยู่แต่ในห้องโดยไม่พบปะใคร ซึ่งจากวันนั้นเป็นต้นมา พระองค์ก็อยู่ความอารักขาของรัสเซีย ที่พยายามเข้ามามีบทบาทเพื่อคานอำนาจญี่ปุ่น
เมื่อญี่ปุ่นชนะจีน ญี่ปุ่นก็ได้ยึดเอาดินแดนทางตอนเหนือของเกาหลี ทำให้ทางรัสเซียเริ่มหวาดระแวงในอำนาจของญี่ปุ่นว่าจะมาฮุบเอาเกาหลีไปได้ง่ายๆ ซึ่งจะทำให้อิทธิพลของรัสเซียยากเย็นมากขึ้น
รัสเซียจึงได้ช่วยเกาหลีโดยการรับรองความปลอดภัยของพระเจ้าโกจง และช่วยให้พระองค์กลับสู่พระราชวังในปี พ.ศ. 2440 และยังช่วยวางแผนให้พระองค์สถาปนาราชอาณาจักรโชซอน เป็นจักรวรรดิเกาหลี โดยมีพระองค์เป็นจักรพรรดิพระองค์แรก ซึ่งพระองค์ทรงเรียกพระองค์เองว่า สมเด็จพระจักรพรรดิควางมูแห่งจักรวรรดิเกาหลี รวมทั้งสถาปนาพระอิสริยยศให้พระมเหสีผู้ล่วงลับ เป็น สมเด็จพระจักรพรรดินีเมียงซองแห่งจักรวรรดิเกาหลี ทั้งนี้เพื่อการจัดระเบียบของประเทศใหม่และเป็นเกมการเมืองที่รัสเซียทำขึ้นเพื่อ เป็นกำแพงต้านอำนาจของญี่ปุ่น ซึ่งเรื่องนี้ได้สร้างความไม่พอใจให้กับญี่ปุ่นมาก
จนในที่สุดญี่ปุ่นก็แสดงความกระหายอำนาจที่จะยึดเกาหลีอย่างชัดเจนในปี พ.ศ. 2447 โดยการประกาศสงครามกับรัสเซีย หลังสงครามครั้งนี้ ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายชนะและได้ขับไล่รัสเซียไปจากเกาหลี เกาหลีจึงได้ตกมาเป็นประเทศในอารักขาญี่ปุ่นในปี พ.ศ. 2448
สมเด็จพระจักรพรรดิควางมูแห่งเกาหลี จึงไม่สามารถทำอะไรได้เลย พระองค์ทรงถูกบีบคั้นทุกด้าน จนในที่สุดองค์ชายแดวอนซึ่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับญี่ปุ่นขึ้นมามีอำนาจแทนอย่างเบ็ดเสร็จ
การบีบคั้นต่อพระองค์รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนพระองค์ต้องอาศัยเวทีประชุมสันติภาพโลกที่จัดขึ้นที่กรุงเฮกประเทศเนเธอร์แลนด์ เป็นการประจานถึงสิ่งต่างๆ ที่ญี่ปุ่นได้ทำไว้กับเกาหลีให้ชาวโลกได้รับรู้ และเมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป ญี่ปุ่นถือเป็นเรื่องขายหน้ามาก จึงได้บีบบังคับให้สมเด็จพระจักรพรรดิควางมูสละราชบัลลังก์ แล้วให้โอรสของพระองค์ขึ้นครองราชย์แทนเป็น สมเด็จพระจักรพรรดิซุนจง หรือพระเจ้าซุนจง แต่พระเจ้าซุนจงก็เป็นเพียงสมเด็จพระจักรพรรดิในนามเท่านั้น ไม่มีพระราชอำนาจใดๆ เลย เพราะอำนาจต่างๆ ตกอยู่ในมือของผู้สำเร็จราชการชาวญี่ปุ่นและองค์ชายแทวอนจนหมดสิ้น การที่ญี่ปุ่นให้ขึ้นครองราชย์ก็เพื่อเป็นหุ่นเชิดรอเวลาที่จะกลืนเกาหลีได้โดยสมบูรณ์เท่านั้น
แล้วก็เป็นเช่นนั้น เพราะในอีก 2 ปีถัดมา( พ.ศ. 2453 ) สมเด็จพระจักรพรรดิซุนจงแห่งเกาหลี ได้ต้องถูกถอดออกจากตำแหน่ง และญี่ปุ่นก็ได้ล้มล้างสถาบันของเกาหลีลงในปีเดียวกัน โดยผนวกเข้าเป็นมณฑลหนึ่งของญี่ปุ่น และควบคุมเชื้อสายราชวงศ์โชซอนทั้งหมดไปไว้ที่ญี่ปุ่น เพื่อเป็นตัวประกันไม่ให้สามารถคืนสู่อำนาจได้อีก เกาหลีจึงปิดฉากยุคสมัยจักรวรรดิ รวมทั้งยุคสมัยแห่งราชวงศ์ที่มีมายาวนานกว่า 2,000 ปี
เมื่อญี่ปุ่นชนะจีน ญี่ปุ่นก็ได้ยึดเอาดินแดนทางตอนเหนือของเกาหลี ทำให้ทางรัสเซียเริ่มหวาดระแวงในอำนาจของญี่ปุ่นว่าจะมาฮุบเอาเกาหลีไปได้ง่ายๆ ซึ่งจะทำให้อิทธิพลของรัสเซียยากเย็นมากขึ้น
รัสเซียจึงได้ช่วยเกาหลีโดยการรับรองความปลอดภัยของพระเจ้าโกจง และช่วยให้พระองค์กลับสู่พระราชวังในปี พ.ศ. 2440 และยังช่วยวางแผนให้พระองค์สถาปนาราชอาณาจักรโชซอน เป็นจักรวรรดิเกาหลี โดยมีพระองค์เป็นจักรพรรดิพระองค์แรก ซึ่งพระองค์ทรงเรียกพระองค์เองว่า สมเด็จพระจักรพรรดิควางมูแห่งจักรวรรดิเกาหลี รวมทั้งสถาปนาพระอิสริยยศให้พระมเหสีผู้ล่วงลับ เป็น สมเด็จพระจักรพรรดินีเมียงซองแห่งจักรวรรดิเกาหลี ทั้งนี้เพื่อการจัดระเบียบของประเทศใหม่และเป็นเกมการเมืองที่รัสเซียทำขึ้นเพื่อ เป็นกำแพงต้านอำนาจของญี่ปุ่น ซึ่งเรื่องนี้ได้สร้างความไม่พอใจให้กับญี่ปุ่นมาก
จนในที่สุดญี่ปุ่นก็แสดงความกระหายอำนาจที่จะยึดเกาหลีอย่างชัดเจนในปี พ.ศ. 2447 โดยการประกาศสงครามกับรัสเซีย หลังสงครามครั้งนี้ ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายชนะและได้ขับไล่รัสเซียไปจากเกาหลี เกาหลีจึงได้ตกมาเป็นประเทศในอารักขาญี่ปุ่นในปี พ.ศ. 2448
สมเด็จพระจักรพรรดิควางมูแห่งเกาหลี จึงไม่สามารถทำอะไรได้เลย พระองค์ทรงถูกบีบคั้นทุกด้าน จนในที่สุดองค์ชายแดวอนซึ่งเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับญี่ปุ่นขึ้นมามีอำนาจแทนอย่างเบ็ดเสร็จ
การบีบคั้นต่อพระองค์รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนพระองค์ต้องอาศัยเวทีประชุมสันติภาพโลกที่จัดขึ้นที่กรุงเฮกประเทศเนเธอร์แลนด์ เป็นการประจานถึงสิ่งต่างๆ ที่ญี่ปุ่นได้ทำไว้กับเกาหลีให้ชาวโลกได้รับรู้ และเมื่อข่าวนี้แพร่ออกไป ญี่ปุ่นถือเป็นเรื่องขายหน้ามาก จึงได้บีบบังคับให้สมเด็จพระจักรพรรดิควางมูสละราชบัลลังก์ แล้วให้โอรสของพระองค์ขึ้นครองราชย์แทนเป็น สมเด็จพระจักรพรรดิซุนจง หรือพระเจ้าซุนจง แต่พระเจ้าซุนจงก็เป็นเพียงสมเด็จพระจักรพรรดิในนามเท่านั้น ไม่มีพระราชอำนาจใดๆ เลย เพราะอำนาจต่างๆ ตกอยู่ในมือของผู้สำเร็จราชการชาวญี่ปุ่นและองค์ชายแทวอนจนหมดสิ้น การที่ญี่ปุ่นให้ขึ้นครองราชย์ก็เพื่อเป็นหุ่นเชิดรอเวลาที่จะกลืนเกาหลีได้โดยสมบูรณ์เท่านั้น
แล้วก็เป็นเช่นนั้น เพราะในอีก 2 ปีถัดมา( พ.ศ. 2453 ) สมเด็จพระจักรพรรดิซุนจงแห่งเกาหลี ได้ต้องถูกถอดออกจากตำแหน่ง และญี่ปุ่นก็ได้ล้มล้างสถาบันของเกาหลีลงในปีเดียวกัน โดยผนวกเข้าเป็นมณฑลหนึ่งของญี่ปุ่น และควบคุมเชื้อสายราชวงศ์โชซอนทั้งหมดไปไว้ที่ญี่ปุ่น เพื่อเป็นตัวประกันไม่ให้สามารถคืนสู่อำนาจได้อีก เกาหลีจึงปิดฉากยุคสมัยจักรวรรดิ รวมทั้งยุคสมัยแห่งราชวงศ์ที่มีมายาวนานกว่า 2,000 ปี
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
