เปรียบความรัก...เป็นเช่นไร ?(กวีธรรมะ)

ความรัก...เปรียบเสมือน...เชือก..
>>…..ที่ผูกสมัครสานสายใยแห่งรัก...
>>…..ระหว่างคน ๒ คนให้เหนี่ยวแน่ว

ความรัก...เปรียบเสมือน..ต้นไม้...
>>…..ที่ต้องคอยมั่นรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย..
>>…..จากต้นกล้าเล็ก...
>>…..ให้กลายเป็น..ต้นไม้ที่เจริญเติบโต..แข็งแกร่ง.. ยืนต้นได้..

ความรัก...เปรียบเสมือน.. กับข้าว...
>>…..ที่เราต้องแสวงหามารับประทานตลอดเวลา
>>…..กับข้าวแต่ละมื้อ...
>>…..ก็มีทั้งหวาน เผ็ด เอร็ดอร่อย..เป็นบางเวลา...

ความรัก...เปรียบเสมือน...น้ำตาล..
>>…..ที่ให้ความหวานชื่นแก่จิตใจ
>>…..และเป็นกำลังใจ พลังใจอันยิ่งใหญ่

ความรัก...เปรียบเสมือน...มีด หอก ดาบ...
>>…..ที่สามารถเชือดเฉือนข้าศึก...ศัตรู..
>>…..และเป็นอาวุธที่สามารถทิ่มแทงหัวใจได้ตลอดเวลา

ความรัก...เปรียบเสมือน...ยาวอายุวัฒนะ..
>>…..ทำให้ความขี้ริ้วกลับมาเป็นความงาม
>>…..ทำให้ความแก่กลับเป็นหนุ่มสาว
>>…..ทำให้จิตใจที่ห่อเหี่ยวกลับเป็นแช่มชื่น

ความรัก...เปรียบเสมือน...แสงตะวัน...
>>…..ที่ช่วยทำให้โลกมืดมิดกลับกลายเป็นความสว่างแจ่มใส

ความรัก...เปรียบเสมือน...รากแก้วของชีวิต
>>…..เป็นน้ำทิพย์ชโลมจิตใจ
>>…..ให้ความสดชื่น เบิกบานฤทัย
>>…..เป็นปุ๋ยให้ร่างกายเปล่งปลั่ง

ความรัก...เปรียบเสมือน...สายลม...
>>…..ที่พัดให้ร่างกายและจิตใจเยือกเย็น สดชื่น ในฤดูคิมหันต์

ความรัก...เปรียบเสมือน...สายน้ำ..
>>…..ที่ให้ความชุ่มฉ่ำแก่มวลหมู่มัจฉา
>>…..และยังเป็นประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติ...

ความรัก...เปรียบเสมือน...ยาพิษ..
>>…..ที่ฆ่าคนให้ตายทีละน้อย...ละน้อย...
>>…..อย่างทรมานใจที่สุด..ในโลก..

ความรัก...เปรียบเสมือน...พายุ...
>>…..ที่ทำลายล้างบ้านเรือนเพียงชั่วพริบตา

ความรัก...เปรียบเสมือน...มะเร็งร้าย...หรือเชื้อโรคร้าย...
>>…..เมื่อเกิดขึ้นยากจะรักษาให้หายได้

ความรัก...เปรียบเสมือน...อะไร ๆ อีกหลาย ๆ อย่าง..
>>…..ขึ้นอยู่กับความรู้สึก...
>>…..และประสบการณ์ชีวิต....
>>…..ของแต่ละคน

ความรัก...ต่าง ๆ เหล่านี้...
>>…..เป็นความรักซึ่งเกิดจาก.. “โมหะ คือ ความหลง”...
>>…..และความยึดมั่น..ถือมั่น..ของจิตใจ...
>>…..เพราะถูกหลอกด้วยความสุขที่หอมหวาน
>>…..กับสัมผัสที่อบอุ่น
>>…..เพียงชั่วขณะ...ของหัวใจ..

แล้วคุณล่ะ...
>>…..ได้ยินเสียงกระซิบจากหัวใจ...ว่ากะไร...


ชายน้อย...



ที่มา...ปรับความคิดพิชิตทุกข์...ผศ.เด่นศิริ ทองนพคุณ...