โรคขี้งอน น่ากลัวนะ

โรคขี้งอนเป็นโรคระบาดที่ร้ายแรง

ติดต่ออย่างรวดเร็วขยายตัวเป็นวงกว้างในแนวราบ

ยังไม่พบ วัคซีน หรือยารักษา

ผู้ป่วยมีอาการหน้างอ

และบางรายที่อาหารหนักจะมีอาการหน้าดำ

แทรกซ้อนด้วย หูแข็ง

ฟังอะไร ขัดหูขัดใจไปหมด

ตาขวาง น้ำลายไหลเล็กน้อยพองาม

ยังไม่พบหลักฐานที่แน่นอน ว่าผู้ใดนำเชื้อมาปล่อย

โรคนี้ส่งผลให้อุณหภูมิร่างกายสูง มือไม้สั่น

ผู้ป่วยที่อาการหนักอาจถึงขั้นชักดิ้นชักงอ

การปฐมพยาบาลเบื้องต้น

ควรสังเกตอาการผู้ป่วย ว่างอนอยู่ในระดับไหน

ถ้างอนน้อยๆ ให้รีบง้อ

ผู้พบเห็นทั่วไปควรเอาใจใส่ต่อผู้ที่ติดเชื้อในระยะเริ่มแรก

จะทำให้อาการไม่ลุกลาม และสามารถรักษาหายได้
สำหรับผู้ป่วยที่อาการหนัก

ผู้ง้อ ควรได้รับการฝึกสอนและเป็นผู้ชำนาญการง้อเป็นพิเศษ

เพราะผู้ป่วยจิตใจอ่อนแอ เปราะบางแตกหักง่าย

ต้องการความเอาใจใส่

หลังได้รับการรักษาผู้ป่วยที่หายแล้ว

ยังสามารถอาการกำเริบได้ทุกเวลา

ผู้ใกล้ชิดต้องให้ความรักและความเข้าใจ

หากความรักและความเข้าใจลดน้อยลงเมื่อไหร่ อาการงอนจะกำเริบ

พบมากในกลุ่มคนที่มีความสวย และความน่ารัก
สำหรับผู้ไม่สวยและไม่น่ารัก
จะเรียกอาการเดียวกันนี้ว่า น่าเบื่อ น่ารำคาญ
จะปล่อยไปตามยถากรรม
ไม่มีการปฐมพยาบาลใดๆ ทั้งสิ้น
จนกว่าอาการจะหายหรือตายไปเอง...