เมื่อเจ้าตัวน้อยไม่ยอมไปโรงเรียน

ปัญหาเจ้าตัวเล็กไม่ยอมไปโรงเรียน หรือไม่กล้าไปโรงเรียนนั้นถือเป็นปัญหาเบสิคที่คุณแม่หลาย ๆ คนต้องพานพบเจอกันมาแล้ว

ทั้งนี้เนื่องจากเด็ก ๆ มักจะไม่ชินกับการจากอ้อมอกของคุณแม่ที่เคยอยู่ด้วยกันมาทุกวัน แล้วต้องไปอยู่ในโรงเรียนที่ไม่คุ้นเคยมาก่อน หนู ๆ หลายคนถึงขั้นดิ้นพราด ๆ ให้ตายอย่างไรก็ไม่ยอมเข้าโรงเรียนเด็ดขาดก็มี

ซึ่งเรื่องนี้คุณแม่แต่ละคนก็มีวิธีการจัดการที่แตกต่างกันออกไป ตามแต่เทคนิคเฉพาะตัวของคุณแม่แต่ละคนค่ะ ซึ่งวันนี้เราก็นำเอาทริคง่าย ๆ ที่คุณแม่มือใหม่สามารถนำเอาไปเป็นแนวทางได้มาฝากกันด้วยค่ะ

อย่างแรกเลยคุณแม่ต้องเตรียมความพร้อมให้เจ้าตัวเล็กก่อน

เป็นต้นว่าเวลาเดินไปข้างนอกด้วยกัน แล้วผ่านโรงเรียนพอดี คุณแม่ก็ควรจะพูดให้เด็ก ๆ ฟังประมาณว่า "อุ้ย ... นั่นไงโรงเรียนอนุบาล ดูสิพี่ ๆ เค้าเล่นกันน่าสนุกจังเลย" หรือพูดถึงโรงเรียนในทัศนคติที่ดี เพื่อที่เด็ก ๆ จะได้ไม่กลัวโรงเรียน

นอกจากนี้การสอนให้เด็ก ๆ รู้จักช่วยเหลือตัวเองก็เป็นสิ่งที่จำเป็นเช่นกัน เช่น เข้าห้องน้ำเอง ตักข้าวทานเองได้ ใส่เสื้อผ้า รองเท้าเองได้ จะได้ไม่โดนล้อจากเพื่อน ๆ นอกจากนี้การสอนให้เค้าท่องก - ฮ หรือเอ บี ซี ก็จะเป็นการช่วยให้เค้าเตรียมความพร้อมได้ระดับหนึ่ง เพราะเมื่อถึงเวลาเข้าเรียนเค้าจะได้ตามเพื่อน ๆ ได้

ต่อมาคุณพ่อคุณแม่ต้องใจแข็ง

แน่นอนว่าแรก ๆ ที่เค้ายังไม่ชินกับโรงเรียน เขาย่อมไม่อยากจะไปเรียนเป็นธรรมดา แต่หากคุณพ่อคุณแม่ยอมตามใจให้เขาหยุดโดยไม่มีเหตุจำเป็นเพราะแพ้น้ำตาที่ไหลเอ่อจากตาใส ๆ ของเขาล่ะก็ จะยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าไม่ไปรงเรียนก็ไม่เห็นเป็นอะไร และทำให้เขายิ่งไม่อยากไปโรงเรียนเข้าไปใหญ่ เพราะฉะนั้นคุณพ่อคุณแม่ต้องเข้มแข็งไว้ค่ะ

อย่าใช้คำพูดรุนแรง ขู่บังคับให้เขาไปโรงเรียน

เพราะนั่นจะยิ่งทำให้เขาไม่ชอบโรงเรียนเข้าไปใหญ่ เพราะเขาอาจจะคิดว่า เพราะโรงเรียนทำให้คุณพ่อคุณแม่พูดจาข่มขู่เขา เด็ก ๆ ที่อายุครบเกณฑ์เข้าโรงเรียนแล้ว ส่วนใหญ่มักจะรับฟังเหตุผลของผู้ใหญ่ในระดับหนึ่ง เพราะฉะนั้นทางที่ดีพูดคุยกับเขาด้วยเหตุผลจะดีกว่าค่ะ แต่ถ้าทำอย่างไรเขาก็ยังไม่ยอมไปโรงเรียนก็ควรจะใช้โปรโมชั่นเสริมเข้าไป เป็นต้นว่า ถ้าอาทิตย์นี้ไปโรงเรียนทุกวันหนูน้อยจะได้แบบนี้ ๆ นะ เป็นต้น

ต้องไปรับไปส่งเขาทุกวัน ในช่วงแรก ๆ

เพราะการไปโรงเรียนสำหรับเด็ก ๆ ก็เหมือนกับการไปยังสถานที่ที่เราไม่คุ้นเคย ดังนั้นคุณแม่ควรไปรับ - ส่งเขาทุก ๆ วัน จนกระทั่งเขาชินกับโรงเรียนแล้ว ซึ่งในช่วงที่ไปรับกลับนั้นคุณแม่ควรจะไปให้ตรงเวลา เพราะไม่อย่างนั้นเขาอาจจะรู้สึกโดดเดี่ยวเหมือนถูกทิ้งได้ค่ะ

ใส่ใจเขามาก ๆ หมั่นสอบถามเรื่องที่โรงเรียนบ่อย ๆ

เป็นต้นว่าวันนี้ไปโรงเรียนเป็นยังไงบ้าง คุณครูสอนอะไรบ้างเอ่ย เพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ชื่อว่าอะไร หรือลองให้เขาเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้ฟัง เพราะจะได้เป็นการกระตุ้นให้เด็ก ๆ ใส่ใจเรื่องราวเกี่ยวกับโรงเรียน หรือสิ่งรอบ ๆ ตัวที่โรงเรียน เพราะเขาก็คงอยากจะมีเรื่องมาเล่าให้คุณแม่ฟังแน่ ๆ อยู่แล้ว

นอกจากนี้คุณแม่ต้องอย่าลืมช่วยตรวจทานว่าเขามีการบ้านหรือไม่ จากนั้นจึงค่อย ๆ สอนการบ้านให้เขา เพราะถ้าเริ่มต้นการไปโรงเรียนเขาไม่ถูกตำหนิเรื่องการเรียน (ทำการบ้านตามที่สั่ง) เขาก็จะไม่รู้สึกผิดแผกแตกแยกกับเพื่อน ๆ

และเมื่อเขาเริ่มชินกับโรงเรียนและเพื่อน ๆ แล้วคราวนี้คุณแม่อาจจะต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าเพื่อซับน้ำตาความน้อยใจได้เลยค่ะ เพราะเด็ก ๆ จะเริ่มติดเพื่อน ๆ แล้ว บางคนอาจจะถึงขั้นไม่อยากกลับบ้านเร็ว ๆ เพราะอยากจะอยู่เล่นกับเพื่อน ๆ ด้วยก็ได้นะคะ