ซีวีที่ดี ต้องไม่มีแบบนี้

ด้วยภาวะเศรษฐกิจที่เอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้แบบนี้ ทำให้ตำแหน่งงาน กับผู้สมัครงานนั้นไม่ค่อยจะสัมพันธ์กันเท่าไหร่ และแน่นอนว่าไอ้ที่ว่าไม่สัมพันธ์กันนั้น ต้องหมายถึงงานนนั้นมีน้อยกวาผู้สมัครงานอย่างแน่นอน

2. ไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน จำเอาไว้ว่า คุณต้องตั้งเป้าหมายของคุณให้ชัดเจนก่อนเขียนใบสมัครงาน เช่นคุณอยากทำงานในตำแหน่งประชาสัมพันธ์ก็เขียนไปเลยว่าคุณอยากเป็นประชาสัมพันธ์เพราะอะไร ไอ้ประเภทที่ว่า ตำแหน่งอะไรก็ได้ที่เหมาะสม ให้ลืมไปได้เลย เพราะบางครั้งฝ่ายบุคคลอาจจะเกิดแฮงค์ขึ้นมากระทันหัน เพราะเขาเองก็อาจจะเลือกตำแหน่งที่เหมาะสมกับคุณไม่ถูกพอ ๆ กับที่คุณเองก็เลือกตำแหน่งที่ต้องการไม่ถูกเช่นกัน

3. ข้อความยาวเกินก็ไม่มีใครอ่าน เดี๋ยวนี้เวลาเป็นเงินเป็นทอง ทุก ๆ นานั้นมีค่ามาก และฝ่ายบุคคลเองเขาก็ไม่ได้มีหน้าที่แค่รับสมัครพนักงานเพียงอย่างเดียวเช่นกัน ดังนั้นการเขียนซีวีที่ยาวเกินควาจำเป็นจนจะเป็นน้อง ๆ นิยายเล่มเล็ก ๆ ก็จงลืมไปเสียเถิด เพราะซีวีที่ดีต้องสั้น กระชับ ได้ใจความ เพราะคุณเองก็คงไม่อยากมานั่งอ่านซีวีที่ยาวยืเป็นวัน ๆ หรอกใช่มั้ยล่ะ

4. ข้อความตัดพ้อ สำหรับกรณีที่คุณออกจากที่ทำงานเก่าด้วยความรู้สึกที่ไม่ดี ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงานไม่ดี บรรยากาศในการทำงานแย่ เจ้านายไม่เอาใจใส่ หรือกฏเกณฑ์ต่าง ๆ ของบริษัทเดิมไม่ยุติธรรม คุณก็ไม่ควรจะเอาไปใส่ไว้ในซีวี เพราะนั่นเท่ากับคุณเป็นกระบอกเสียงเล็ก ๆ ที่ประจานความไม่ดีของที่ทำงานเดิมแบบไม่เจตนาก็ได้ และนั่นก็จะส่งผลต่อการพิจารณาของที่ทำงานที่คุณไปสมัครด้วย เพราะเขาเองก็อาจจะสงสัยได้ว่า หากคุณไม่พอใจบริษัทของเขา คุณเองก็อาจจะเอาบริษัทไปว่าได้ในใบสมัครงานฉบับหน้าของคุณก็ได้ใครจะรู้