(,") ด อ ก ไ ม้ กับ แ จ กั น (",)
ขอบคุณมากมาย >> ดีเจ นภาพร เขียนได้ใจจริงๆเริ่มต้นที่ p. 31 ... .... ...... ......... ............. ..................
รักฉันเพราะอะไร ... อยากรู้จัง ?ถึงแม้ห้ามไม่ให้ถาม แต่ก็อยากรู้อยู่ดี ...
รู้ไว้ให้ชื่นใจ รู้ไว้ให้คิดไป ยิ้มไป
รู้ไว้เพื่ออย่างน้อย ฉันจะได้รู้วิธีในการรักษาเธอไว้ให้นานที่สุด
ทั้งคนที่เรารัก และงานที่เรารัก เราอยากรู้เหตุผลด้วยกันทั้งนั้น
เพราะอย่างน้อยสิ่งที่เธอชอบ เราจะเก็บมันไว้กับตัวให้นานที่สุด ....
เวลาที่ฉันรัก ...
เธอไม่ต้องเป็นอย่างโน้น อย่างนี้ อย่างที่ฉันชอบ ... ไม่ต้องชอบฉันทุกอย่าง ไม่ต้องเหมือนฉันทุกอย่าง
ฉันไม่อยากเห็นเงาตัวเอง ไปอยู่ที่เธอ เป็นตัวเธอที่มีความสุข ฉันก็รักเธอแล้ว ...
บางคนทำตัวเป็นน้ำ แค่อยากเอาชนะใจ จะไปกรอกใส่ภาชนะไหนก็ใส่ได้ อยากรู้เหมือนกันว่า ...
จะมีวันที่น้ำ กลายเป็นน้ำแข็งกระด้างกระเดื่อง หรือกลายเป็นไอน้ำระเหยแห้ง จากกันไปเมื่อไหร่...
“ แค่อยากเป็นตัวเอง อยากเป็นฉันคนเดิม อย่าเติมอะไรลงไป
ฉันเคยเหนื่อย ใช้ชีวิตหนัก ๆ มีรักก็อยากให้ผ่อนคลาย
อยากให้รักฉัน แต่ที่เป็นฉันจริง ๆ อย่าทำให้เป็นใคร ๆ
รักเธอมาก รักเธอมากที่สุด แต่มันก็ต้องเปลี่ยนไป
วันนี้ ฉันจะจากไป ฉันขอไปเป็นตัวเอง “
ความจริง การมีความรัก การต้องดูแลหัวใจกันของคน 2 คน ก็ต้องเสียความเป็นส่วนตัวบ้างอยู่แล้ว
ไปไหนเคยสบายตัว ทำไม คราวนี้ ต้องคิดถึงด้วยนะ ?? โทรหาเธอแล้วสายไม่ว่าง อยากรู้จริงๆ คุยกับใครอยู่เนี่ย...
อยากดูหนังเรื่องนี้จัง เธอไม่อยากดู ฉันไปดูกับเพื่อนก็ได้ เธออยากดูหนังบางเรื่อง ไม่เห็นอยากดูด้วยเลย
แต่เธอจะชวนใครไปดูล่ะ ไม่เป็นไร ฉันไปนั่งดูเป็นเพื่อนเธอก็ได้ ....
ฉันคิดอะไรเยอะจังเลยนะ .. ตั้งแต่มีเธอในชีวิตฉันนี่ แต่มีความสุขจังเลย
ความรักเป็นเรื่องของคน 2 คน
มีความสุขทั้ง 2 คน
..... อย่าให้คนหนึ่งมีความสุข ในขณะที่อีกคนหนึ่งพยายาม
..... อย่าให้คนหนึ่งเสียใจ ในขณะที่อีกคนไม่รู้ตัว
..... อย่าให้คนหนึ่งรู้สึกดี อีกคนหนึ่งเฉย ๆ
..... อย่าให้คนหนึ่งอยากพูด แต่อีกคนไม่อยากฟัง
..... อย่าเหนื่อยใจที่จะถามกัน
..... อย่ากังวลกลัวเสียใจ ก่อนที่จะคุยกัน
เธอคือเธอ ฉันก็ยังเป็นฉัน
คน 2 คนที่รักกัน ต่างคนต่างยังมีหัวใจของตัวเอง
ได้ถามมันไหม ว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ
มีคนที่พรากมันมา อำลากิ่งก้านใบ
แล้วสุดท้ายมาร้องไห้บนแจกัน....”
น่าสงสารด้วยกันทั้งคู่ ไม่ว่าจะเป็นดอกไม้ หรือแจกันก็ตาม
มีฟังเพลงนี้บ่อยทุหลายครั้ง และกครั้งจะรู้สึกสงสารแจกันมากๆ
“ อย่าคิดว่าฉันไม่แคร์ ไม่รัก ไม่ห่วงใยใคร
แค่ขอไปใช้ชีวิต ในแบบลำพัง
วันหนึ่งหากพบตัวเอง วังเวงหมดหนทาง
และวันนั้น ดอกไม้จะกลับมาหาแจกัน “
แจกันเธอจะรอไหวไหม .... ระหว่างรอเธอจะคิดอะไร
คนที่เป็นเหมือนแจกันในเพลงนี้ จะเสียใจ ... ขนาดไหน
ถ้าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เพิ่งจะรู้ว่า....
ความรักของเขา ทำร้ายอีกคนหนึ่งเหลือเกิน ....
+ + + + + ข + อ + บ + คุ + ณ + อี + ก + ค + รั้ + ง + + ค่ะ + + พี่ ++อ้อย + + + + +
ซื้อหนังสือเล่มนี้มา ตั้งกะปี 44 อิ๊ อิ๊ส์ หวงมากมาย...
หยิบมาแบ่งปันเผื่อว่า คุณผู้ชายอาจจะเข้าใจคุณผู้หญิงบ้าง
และเราจะได้มองความรักอีกมุมหนึ่ง .... เท่านั้นเอง
ถ้าซ้ำ ขออภัยด้วยค่ะ