นิทานชวนคิด

อีกาตัวหนึ่งเกาะนิ่ง อยู่บนกิ่งไม้สูงตลอดทั้งวันโดยไม่ทำอะไร

กระต่ายตัวหนึ่ง เดินผ่านมาเห็นเข้าจึงถามว่า "ฉันอยากจะอยู่นิ่งเฉย และไม่ทำอะไรทั้งวันเหมือนท่านบ้างได้ไหม?"

อีกาส่งเสียงร้องตอบลงมาว่า "อ๋อ! ได้แน่นอนไม่มีใครห้ามแต่อย่างใด"

ดังนั้นกระต่ายจึงนอนหมอบนิ่งอยู่บนพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ที่อีกาเกาะอยู่ แล้วพักผ่อนไปเรื่อยๆ ไม่นานนัก ก็มีหมาจิ้งจอกตัวหนึ่ง เดินผ่านมาพบเข้า มันจึงกระโดดเข้าขย้ำ และกินกระต่ายตัวนั้น เป็นอาหาร

ข้อคิดจากเรื่องนี้ ถ้าอยากจะอยู่นิ่งเฉย โดยไม่ทำอะไรเลย จะต้องอยู่ในที่สูงสุด

(สังเกตว่า หัวหน้า คือผู้ที่อยู่ในตำแหน่งสูง แล้วมักจะไม่ทำอะไร ก็อยู่รอดได้)

พ่อไก่งวงตัวหนึ่ง ปรารภกับพ่อวัว "ฉันอยากจะขึ้นไปอยู่บนยอดต้นไม้ต้นนั้น" พูดพลางถอนใจพลาง "แต่ ฉันไม่มีกำลัง เพียงพอจะบินถึง"

"ถ้าอย่างนั้น ทำไมไม่ลองกิน อุจจาระของฉันดูบ้างล่ะ" พ่อวัวกล่าวแนะ

"อุจจาระวัว อุดมด้วยสารอาหารมากมายนะ" พ่อไก่งวงลองจิกกิน อุจจาระวัว ที่กองอยู่บนพื้นแล้วพบว่า ทำให้มันมี พละกำลังมากขึ้นพอบินถึงกิ่งแรกของต้นไม้

วันต่อมามันจึง จิกกินอุจจาระวัวมากขึ้นอีก แล้วสามารถบิน ถึงกิ่งที่สองของต้นไม้พ่อไก่งวงทำอย่างนั้น อยู่สองสัปดาห์

จนกระทั่งในที่สุด บินขึ้นไปเกาะอยู่ บนกิ่งไม้สูงสุดอย่างภาคภูมิใจ ต่อมาไม่นาน ชาวนาผู้หนึ่งแลเห็น พ่อไก่งวงเป็นเป้าเด่นชัด จากที่ไกล จึงยิงมันร่วง ตกจากยอดไม้ด้วยปืนยาว

จงรู้ไว้ว่า แม้การใช้วิธีสกปรก จะส่งให้ขึ้นสู่จุดสูงสุดได้ก็ตาม แต่จะไม่คุ้มครอง ให้อยู่ที่นั่นได้ตลอดไป

เมื่อครั้งอวัยวะต่างๆ รวมตัวกันเป็นร่างกายมนุษย์ในครั้งแรก อวัยวะแต่ละส่วน ของร่างกายต่างต้องการ จะเป็นเจ้านายใหญ่

สมองพูดขึ้นว่า "ฉันควรจะเป็นนายใหญ่ เนื่องจากฉันควบคุม การทำงานทุกส่วน ของร่างกาย"

เท้าสองข้างแย้งว่า "เราสิควรจะเป็นนายใหญ่ เพราะเราพาสมอง ไปไหนมาไหน และนำร่างกาย ไปสู่จุดหมายได้"

มือสองข้าง จึงพูดบ้างว่า"เราต่างหาก ที่ควรเป็นนายใหญ่ เพราะเราทำงานทุก อย่าง และหาเงินมาเลี้ยงร่างกาย"

อวัยวะทั้งหลายต่างแสดงความเห็น และอ้างเหตุผลกันไปเรื่อย จนกระทั่งทวารหนัก พูดบ้างว่าตัวเองควรเป็นนายใหญ่

ซึ่งทำให้อวัยวะอื่นๆ พากันหัวเราะเยาะ ดังนั้นทวารหนัก จึงเริ่มประท้วงด้วยการหยุดนิ่งไม่ทำงานถ่ายอุจจาระ ภายในเวลาไม่นาน ตาเริ่มเหร่ มือเริ่มบิดเกร็ง เท้าเริ่มกระตุก หัวใจและปอดเริ่มหวาดผวา สมองเริ่มมีไข้

ในที่สุดอวัยวะทุกส่วน จึงตัดสินใจมอบให้ทวารหนัก เป็นนายใหญ่ของร่างกายกระบวนการต่างๆ ในร่างกายจึงดำเนินต่อ ได้ตามปกติ

นับแต่นั้นมา อวัยวะทั้งหลาย ช่วยกันทำงานสำคัญ ของร่างกายอย่างเต็มที่ ในขณะที่ทวารหนัก ซึ่งเป็นนายใหญ่ เพียงแต่อยู่เฉยๆ คอยระบายของเสียออกจากร่างกายเท่านั้น

ข้อคิดจากเรื่องนี้ (ต้องคิดหลายชั้นหน่อยนะครับ) การเป็นเจ้านายที่ดี ไม่จำเป็นต้องอาศัย ความฉลาดปราดเปรื่องมากนักหรอก เพียงสนับสนุนลูกน้อง ให้ทำงานเต็มความสามารถ อย่างมีความสุขก็เพียงพอแล้ว

เรื่องราววาไรตี้
โดย คุณอานนท์