ความรัก...แบบนี้
ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่หนึ่ง เขาเป็นคนสวยและน่ารัก
มีคนมาชอบเขามากมาย แม้แต่คนที่เคยชอบฉันก็ไปชอบเขาด้วย
ส่วนฉันเองก็เป็นคนหน้าตาธรรมดาๆ ไม่ได้ดูโดดเด่นกว่าใครๆเท่าไรนัก
ในตอนแรกนั้นฉันก็ไม่ได้ชอบหน้าคนที่เคยชอบฉันหรอกนะ ฉันไม่ชอบ ไม่ชอบเอาซะเลย เขาดูขี้เก๊ก วางมาด และค่อนข้างที่จะคิดว่าตัวเองดูดี
ฉันไม่เคยคุยกับเขาเรื่องอื่นเลย นอกจากเรื่องงาน เราอาจจะคุยเรื่องงานกันบ้างตามโอกาส แต่ก็ไม่ได้สนิทสนมกันเท่าไหร่นัก
ส่วนเพื่อนของฉันหลังจากที่เขารู้ว่าคนๆนี้ชอบเขา เขาก็ทำเป็นไม่รู้ต่อไป และยังคงสนิทสนมกับคนๆนี้ (เพื่อนของฉันเป็นคนอัธยาศัยดี ชอบการมีเพื่อนฝูงมากมาย) ผู้ชายคนนี้เอาใจใส่เพื่อนของฉันดีทุกอย่างเช่น เดินกลับบ้านเป็นเพื่อน ทั้งที่เขาขับรถมอเตอร์ไซค์มา คอยเป็นเพื่อนคุยให้กับเพื่อนของฉัน แต่ก็ดูเหมือนว่าเพื่อนของฉันไม่ได้สนใจเขาเลย ฉันก็เลยเริ่มรู้สึกสงสารคนๆนี้ เพราะ ตัวฉันเองก็รู้ดีอยู่แล้วว่า เพื่อนของฉันเขาชอบคนแบบไหน และเขาก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว
จนวันหนึ่งผู้ชายคนนี้คงจะรู้สึกว้าเหว่และเดียวดาย เขาเลยมาระบายให้ฉันฟัง ซึ่งในตอนนั้นฉันก็ไม่ได้ฟังเท่าไหร่นัก เพราะ ปกติแล้วฉันเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยคุยกับคนที่ไม่สนิท จากตรงนี้จึงทำให้เราเริ่มสนิทกันมากขึ้น ทุกครั้งที่เขามีปัญหาหรือเริ่มหมดหวังเกี่ยวกับเพื่อนของฉัน เขาก็จะมาเล่าให้ฉันฟัง ฉันรู้สึกดีที่ได้ร่วมแบ่งปันความรู้สึกต่างๆของเขา และมีเพื่อนคุยเพิ่มขึ้น (จากที่ไม่ค่อยจะมี)
เขาสนิทสนมกับฉันมากขึ้นและเอาใจใส่ฉันเหมือนกับเพื่อนที่เขาสนิททั่วไป แต่ทำไมฉันจึงรู้สึกชอบเขาแบบอื่น แบบที่ไม่ใช่เพื่อน ฉันชอบเขาที่เขาคอยดูแลและห่วงใยฉัน ฉันรู้ดีว่ามันไม่แปลกที่เขาทำแบบนี้ เพราะ ฉันเป็นเพื่อนของเขา แต่ฉันกลับชอบเขามากขึ้นทุกวัน หลังจากที่ความรู้สึกนี้ได้เกิดขึ้น เมื่อเขาพูดถึงเพื่อนของฉัน ฉันจะรู้สึกเสียใจอยู่เสมอ ตอนแรกฉันคิดว่า ฉันจะต้องทำให้เธอมาสนใจฉันให้ได้ สักนิดก็ยังดี แต่สุดท้ายแล้ว ฉ้นก็ได้รู้ว่า ผู้ชายคนนี้รักเพื่อนของฉันมากจริงๆ มากเสียจนฉันต้องยอมแพ้ ยอมแพ้ให้กับความรักของเขาที่มีให้เพื่อนของฉัน
แต่ฉันก็ยังชอบเขาอยู่ เขายังคงไม่รู้ และไม่มีใครรู้นอกจากตัวฉันเอง ฉันไม่ได้แสดงออกใดๆตั้งแต่แรกแล้ว ฉันไม่ได้รู้สึกเสียใจอีกต่อไปเวลาที่เขาพูดเกี่ยวกับเพื่อนของฉัน ฉันยินดีที่จะรับฟังเขา ฉันยินดีที่จะคอยพูดคุยและให้กำลังใจเขา และฉันก็ยินดีที่จะแอบชอบเขาข้างเดียวต่อไปอย่างนี้ โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ
ขอขอบคุณบทความนี้ของ คุณเม็ดทราย