ความรัก กับบุพเพสันนิวาสและเนื้อคู่

           คู่หญิงชายนั้นมีหลายแบบ ไม่ได้มีแต่คู่เวรกับคู่แท้ คำว่า  “คู่แท้” จะทำให้คุณนึกถึงเพศตรงข้ามที่ติดตามไปทุกภพทุกชาติ เป็นตัวเป็นตนจับจองกัน จะทำให้คุณนึกถึงเพศตรงข้ามที่ติดตามไปทุกภพทุกชาติ เป็นตัวเป็นตนจับจองกันอย่างถาวรไม่เปลี่ยนแปลงซึ่งธรรมชาติไม่ได้มีอะไรอย่างนั้น ตามกฎเหล็กข้อแรกสุดคือ “ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป”  หากกหันมาใส่ใจกับคำว่า  “คู่บุญ” และ “คู่บาป” แทน อย่างนี้จะเห็นอะไรก็คงจ่างขึ้นเพราะคนแรกทำบุญทำบาปสลับกันได้ ไม่มีใครทำบุญทำบาปร่วมกันอย่างใดอย่างหนึ่งได้ตลอดไป และนั่นก็แปลว่า คู่บุญอาจหมายถึงคู่ที่ร่วมทำบุญกันมามากกว่าร่วมทำบาป ส่วนคู่บาปก็อาจหมายถึงคู่ที่ร่วมทำบาปกันมากกว่าร่วมทำบุญ

มองอย่างนี้อคติจะลดลงอย่างฮวบฮาบทันทีประเภทขัดเคืองใจนิดหน่อยก็เหมาว่านี่คู่เวรของเรา  หรือประเภทต้องตาต้องใจเมื่อเริ่มพบก็ เหมาว่านี่แหละคู่แท้ของฉัน  เราจะเห็นตามจริงว่า  ถ้าต้องตาเมื่อเห็น  ถ้าเย็นใจเมื่อใกล้  อันนั้นก็เป็นคะแนนทางความรู้สึกด้านดีชั้นแรก  ต่อเมื่อมีความผูกพันผ่านเหตุการณ์ดีร้าย  หรือที่เรียกง่ายๆว่าร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกัน  ตรงนั้นค่อยเป็นคะแนนสะสมในชั้นต่อๆมา  กระทั่งปักใจเชื่อได้ว่าเป็นคู่บุญกันจริงๆ

        รักแท้น่ะมีจริง

            ที่ว่าจริงกว่า

            คือ  กิเลส

                           “วาทะดังตฤณ  ฉบับความรักหลากสี”