ความรู้

ถ้าความรู้ความสามารถนั้นยังอยู่ในขอบเขตของโลกียธรรม กล่าวคืดเรื่องอย่างโลกๆ แล้วเขาหาได้ข้ามแดนแห่งความมืดมนไปได้ไม่ ในดวงจิตของเขาในความรู้สึกของเขา ยังมีความมืดมนครอบงำแผ่ปกคลุมอยู่นั้นเอง เขายังอยากรู้อะไรต่อไปอีก การที่เขาอยากรู้นั้นเพราะเขารู้สึกตนว่าสิ่งนั้นเมื่อถ้ารู้แล้วทำให้รู้สิ่งทั้งปวงได้นั้น เขายังไม่มี ตนของเขายังไม่เต็มสมบูรณ์ ยังมีความบกพร่องอยู่ยังมีความกระวนกระวายอยู่ เหมือนคนมีโรคอยู่ในตน แม้หมอจะค้นไม่พบบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร แต่คนเขารู้ว่าตนเองมีโรคอยู่ในตนเพราะมีอาการแห่งโรคที่ปรากฏให้ตนเองรู้สึกเนืองๆ

อความมืดมนยังปกคลุมชีวิตอยู่ ชีวิตจะพ้นไปจากความผิดหาได้ไม่ ความผิดความบกพร่องอันเกิดขึ้นเพราะความมืดมนนั่นเองทำให้ชีวิตเศร้าหมองลงไปอีกเปรียบเหมือนบุคคลที่เดินอยู่ในความมืดย่อมเดินพลาดได้ง่ายอาจถึงหกล้มย่อมต้องทำให้ตังเปรอะเปื้อนโคลนหรือฝุ่นละออง ทำให้ร่างกายเศร้าหมอง

ข้อมูลที่มีคุณภาพ
จาก หนังสือคติชีวิต
แต่งโดยวศิน อินทสระ