ขวดแก้วกับความรัก

หยิบขวดแก้วมาหนึ่งขวด มีคนรักหนึ่งคน
เติมน้ำในขวดแก้ว ครึ่งขวด หยิบต้นไม้ ใส่ลงไป
เติมเต็มให้กับคนรัก ดูแล ห่วงใย เอาใจใส่กันและกัน

นำต้นไม้ในขวดแก้วไปวางไว้ในที่ ที่ เห็นว่าสมควร
เก็บเอาคนรักไว้ในใจ ให้อิสระ ซึ่งกันและกัน

ต้นไม้ในขวดแก้ว ไม่ต้องดูแลเอาใจใส่ตลอดเวลา นาน ๆ เติมน้ำให้หน
คนรัก ไม่จำเป็นต้องเห็นหน้ากัน หรืออยู่ด้วยกันตลอดทั้งวัน
แต่ไม่ลืมว่าเรามีกันและกัน

ต้นไม้ในขวดแก้ว อยู่ได้ตามลำพัง ในขวดแก้วต้นเดียว ได้ตลอดไป
คนรักต่างคนต่างอยู่ แต่ไม่ตลอดไป
เมื่อถึงเวลาอันควรเมื่อใด เราจะไม่แยกจากกัน

ต้นไม้ในขวดแก้ว ไม่มีวันตาย ถ้าไม่ขาดน้ำ
คนรัก ไม่มีวันพรากจากกัน
ถ้าหมั่นดูแลหัวใจของกันและกัน ที่สำคัญ คือการซื่อสัตย์ต่อคนรัก

ต้นไม้ในขวดแก้ว แตกสลายได้ง่าย เมื่อเผลอไปปัด
หรือวางในพื้นที่ไม่เรียบ – หมิ่นเหม่
คนรัก แตกแยกจากกันได้ยาก
หากไม่แก้ปัญหา หันหน้าเข้าหากัน
เอาเหตุผลมาคุยกัน ให้เกียรติกัน

ทำไมต้นไม้ในขวดแก้ว ถึงไม่ตาย เมื่อมันไม่มีดิน
เพราะต้นไม้บางตันหยั่งรากได้ทั้งในน้ำ หรือ ใต้ดิน
ทำไมคนรักไม่หวงแหน หรือ ระแวง ว่าอีกคนมีใครซ่อนไว้หรือเปล่า
เพราะรากฐานของคนสองคนอยู่ที่การไว้ใจ

ดังนั้น ตันไม้ในขวดแก้ว จึงดูแล ได้ง่าย
เมื่อรู้ว่ามันเป็นพืชชนิดใด

แต่……คนรัก….ยากนัก หากไม่รู้จักเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา
ไม่รู้จักการให้อภัย ไม่รู้จักการไว้ไจ เราก็จะไม่มีวันรู้จัก…
ความรัก…ที่แท้จริง………