ทำอย่างไรดี...ทำใจไม่ได้...เมื่อ ‘คนรักของเรา’ กำลังจะถูก ‘เขา’ แย่งไป

ทำอย่างไรดี...ทำใจไม่ได้...เมื่อ ‘คนรักของเรา’ กำลังจะถูก ‘เขา’ แย่งไป

แต่หากใช้คำว่า ‘คนของเรา’ แล้วละก็...คงต้องมาตั้งสติใหม่
เพราะคนที่ถูกเรารักไม่ใช่ของเรา แต่ความสุขที่ได้รักต่างหาก...คือสิ่งที่ทำได้

ก็คงมีบ้างบางขณะที่อาจจะมีตัวแปรเข้ามาทำให้คนที่เรารักเปลี่ยนแปลงไป แต่ถ้าความรักยังคงอยู่...ความสุขก็จะยังอยู่...แม้แต่คนที่เรารักจะเปลี่ยนแปลงไป

การถูกแย่งของรัก...เข้าใจค่ะว่าทุกข์เพียงใด และก็เป็นเรื่องที่ทำใจได้ยากมาก
ทว่าสิ่งที่อยากจะบอกคือ…อย่าเพิ่งมองคนที่รัก...แต่จงกลับมามองความทุกข์ในใจของตัวเองก่อนว่า...มันไม่ได้เกิดขึ้นตลอดเวลา มันจะเกิดขึ้นในเวลาที่เราคิด...ว่าคิดอย่างไรจึงได้ทุกข์...

ต้องตามดู...ต้องรู้คิด...แต่อย่าหลงคิด เช่น ถ้าคิดว่าเรากำลังถูกแย่ง...ก็แสดงว่ามีฉัน...มีของฉัน แต่ถ้ามองความรักอย่างเปิดใจกว้างและวางอคติว่า... มันเป็นเพียงแค่ภาพชั่วคราว...เปลี่ยนแปลงได้...ไม่แน่นอนแล้วละก็...อย่างนี้ยังพอมีทาง
อย่ามองคนรักอย่างเกลียดชัง

ต้องกลับมาดูใจของตัวเองก่อนว่าสามารถรู้ทันคิดตรงนี้หรือไม่

แข็งแรงพอหรือเปล่า

ข้าพเจ้าไม่ได้ตอบว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนั้นถูกหรือผิด แต่กำลังจะบอกว่า...เลือกที่จะทุกข์...หรือไม่ทุกข์ได้ ทุกสิ่งบนโลกใบนี้...ล้วนเกิดขึ้น...ตั้งอยู่...และดับไป...ไม่มีอะไรไม่เปลี่ยนแปลง จงมองสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างที่มันเป็นโดยไม่ทุกข์เอาไว้ก่อน

อย่าสื่อสารด้วยอารมณ์...แต่จงสื่อสารด้วยความปกติของจิตที่จะยังให้โอกาส คนที่รัก ถ้าสามารถเปิดใจกว้างและวางอคติได้ถึงขั้นที่เรียกว่าสามารถมองสิ่งนั้นได้อย่างไม่เป็นทุกข์ ก็จะเริ่มวางท่าทีของเรื่องนี้ใหม่

เพราะเราไม่ใช่คนถูกเลือก...แต่เราเลือกได้

คือเลือกที่จะ ‘อยู่’ หรือ ‘หย่า’ อย่างไม่ทุกข์ได้ตามกำลังสติปัญญาของเราในขณะนั้น

เปรียบง่าย ๆ ว่าถ้ามี ‘ขี้’ อยู่ในมือ ถ้าไม่มีสติปัญญาที่จะทำ ‘ขี้’ ให้เป็นปุ๋ย...จะทนคลุกคลีกับ ‘ขี้’ อยู่อย่างนั้นหรือ...
ไม่ได้ค่ะ

ถ้ามี ‘ขี้’ ก็ต้องทิ้ง แต่ถ้ามีสติปัญญาที่จะทำ ‘ขี้’ ให้เป็นปุ๋ยได้ละก็...อย่างนี้พอจะคุยกันได้ ค่อยๆ เรียนรู้กันไป...

อย่าใช้อารมณ์ !