ถ้าความรัก ทำให้เราร้องไห้

         ความทรงจำเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคน  โดยเฉพาะคนที่มีเวลาดีๆ ที่ใช้กับคนรัก  ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหน  ต้องระลึกไว้ในความทรงจำ ต้องถนอมดูแลให้ดี

        หลายคนจึงไม่อาจตัดใจจากวันเก่าๆ ได้เสียที  เพราะว่ามีความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดีๆที่ผ่านไป  โดยลืมนึกไปว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีก หากจะต้องตัดใจลืมหรือเดินจากอดีตมาก็ไม่ได้อีก เพราะเหตุผลที่ว่า “เสียดายเวลา” ที่คบกันมา

       บางคนคบกันมานานจนแทบจำไม่ได้ว่า เคยยิ้มให้กับความรักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เพราะหลังๆ มาก็อยู่แต่กับความทุกข์ จนนึกภาพความสุขไม่ออกแต่ที่ไม่กล้าเลิกเพราะยังคิดถึงวันเก่าๆ  แค่เสียดายเวลาที่คบกันมาเนิ่นนาน โดยไม่คิดเลยว่า ทุกๆวันของวันนี้ พรุ่งนี้และวันต่อๆไป  ก็จะกลายเป็นเพียงวันเก่าๆ ที่น่าเสียดาย และ…เวลาที่น่าเสียดายก็จะเพิ่มขึ้นๆ

        จริงๆ แล้ว วันคืนในอดีต ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลย นอกจากมีไว้ให้ นึกถึง อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง แต่ทำให้เราคาดหวังไม่ได้

        เราจะไปหวังว่าวันหนึ่ง วันเหล่านั้นจะกลับา หรือจะไปเฝ้าฝันว่าความสุขเหล่านั้นยังคงเป็นปัจจุบัน หรือหลอกตัวเองว่าตอนนี้ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม จะยังไงก็แล้วแต่คือการหลอกตัวเองทั้งนั้น ยอมรับเถอะว่าทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว และจบไปแล้ว ความทรงจำเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น เวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะ 1 ปี 5 ปี หรือกี่สิบปี ก้อไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า.. หนึ่งวันข้างหน้าที่เราจะต้องมีชีวิตใหม่ ที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่

เมื่อคนเราต้องอยู่กับปัจจุบัน เพื่อที่จะสร้างอนาคตให้ตัวเองได้อยู่ในอนาคตที่ดี เวลา 10 ปี กับวันคืนที่เคยหวานชื่น ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า 1 วันแห่งการเริ่มต้น 1 วันแห่งการแปรเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิต ให้ดีกว่าที่เป็ น

      “หากจะเสียดายเวลาน่ะ ไม่ต้องเสียดายเวลาที่คบกันมาหรอก ให้เสียดายเวลาในวันข้างหน้า ที่จะอดทนคบไปทั้งที่ไม่มีอะไรแล้วจะดีกว่าแล้วยังจะมาเสียดายอดีต.. นึกดูดีๆ ว่าเสียดายอนาคต ดีกว่าไหม”