อีกมุมหนึ่งของคำว่ารัก

แต่ความรัก บอกออกไป ยังไงๆก็เป็นความรักอยู่ดี
ไม่ว่าจะเป็นงานที่เรารัก หรือคนที่เรารัก
มักมีสองด้านเสมอ อยู่ที่ว่าเรารักมากพอที่จะยอมรับอีกด้านนึงหรือปล่าว
คิดถึงเขาแล้วได้อะไร.....ได้คิดถึง โอเค งั้นคิดถึงไปเลย

ร้องไห้มากมายขนาดนี้แล้วได้อะไร.....ได้ปลดปล่อยเพราะเหนื่อยเหลือเกิน งั้นจงร้องให้สาใจ
ทำอะไรดีๆให้คนอื่นแล้วได้อะไร.....ได้อย่างที่อยากเพราะอยากให้ งั้นเต็มที่เลยอยากให้อะไรก็ให้
แต่ถ้ามัวเสียใจ โทษตัวเอง

ไม่มีแรงจะทำอะไรอีกต่อไปแล้วตอบไม่ได้ว่า"เป็นอย่างนี้แล้วได้อะไร"
หยุดเถอะ........การทำร้ายตัวเองขนาดนี้ควรได้อะไรบ้าง
เหงาแล้วได้อะไร.........
เรื่องอะไรก็ตามถ้าสาเหตุมาจากตัวเรา
อย่างน้อยมันก็แก้ง่ายกว่า
เปลี่ยนที่ตัวเรายังไงก็เหนื่อยน้อยกว่าร้องให้คนอื่นเปลี่ยน
"คิดถึง" เป็นความรู้สึกหนึ่ง
ซึ่งสามารถทำไปพร้อมๆกับกิจกรรมอื่นๆได้

"คิดถึง" คือคำสั้นๆที่สามารถดูแลความสัมพันธ์ให้ยาวนานอย่างไม่น่าเชื่อ
"คืดถึง" ถ้าไม่บอก มันก็เป็นแค่ "คิด" แต่ไม่ "ถึง"ซะที
เพื่อนน้อยลงทุกทีเมื่อเราโตขึ้น
ความจริงเพื่อนมีจำนวนมากขึ้น
แต่เราให้เวลาเพื่อนน้อยลงต่างหาก
ยิ่งนานยิ่งรักเกิดขึ้นได้พอๆกับยิ่งนานยิ่งไม่รัก
นักวิทยาศาสตร์ค้นพบว่าสปีชี่ของมนุษย์
รักเดียวใจเดียวมาแต่ไหนแต่ไร

ในขณะที่ส่วนใหญ่ปัญหาหัวใจในอันดับต้นๆ คือ เจอคนหลายใจ
อย่าร้องขออะไร ถ้ายังไม่ได้เริ่มต้น "ให้" เลย
เรื่องความรักเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องหนี
เรื่องความจริงเป็นเรื่องที่ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้
ความรักเป็นเรื่องตรงกลาง
มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ได้
ความรักเป็นเรื่องตรงกลาง
ใช้เหตุผลมากไปก็ไม่ได้ ใช้ความรู้สึกมากไปก็ไม่ดี
ความรักเป็นเรื่องตรงกลาง
ให้เยอะเกินไปก็ไม่ดี รับมากเกินไปก็ไม่ได้

ความรักเป็นเรื่องเทาๆ
อย่าหวังให้ขาวจั๊วะ และอย่าทำให้มันดำปิ๋ดปี๋
ความรักเป็นเรื่องของความเข้าใจ
ถ้าใส่น้ำใจให้อภัยและยอมรับฟังเข้าไปด้วยก็ดี
ความรักเป็นเรื่องง่าย
คนต่างหากที่ทำให้มันยากเอง
ทำไมคนเราถึงรู้สึกเจ็บ
เพราะนั่นมันเป็นกลไกการป้องกันตัวอย่างหนึ่ง

เมื่อไหร่ที่รู้สึกเจ็บเราจะได้เลิก
เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกเจ็บเราจะได้อยู่ห่างๆเอาไว้
และเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกเจ็บเราจะได้ เข็ด จำ
และไม่ทำอีก
ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดหรอก
แต่ทำให้เราเลือกอยากจะมองในสิ่งที่อยากมองและเลือกไม่มองในสิ่งที่ไม่อยากเห็น
มากกว่า ไม่ว่า ความรักทำให้ตาบอด หรือเราเลือกที่จะบอดเองก็ตาม
อย่าปิดหูให้เรามีโอกาสที่จะได้ยินบ้าง