บทความซึ้งๆๆที่บางคนเคยอ่าน

      กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยุ่ด้วยกัน ความสุข ความเศร้า ความรู และอื่นๆๆอีกมากมาย
     วันหนึ่ง มีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่าเกาะกำลังจะจมน้ำดังนั้นทั้งหมดจึงได้ เตรียมเรือเพื่อจะหนีออกจากเกาะ ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจ
อยุ่บนเกาะความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั้งวินาทีสุดท้ายเมื่อเกาะจะจมน้ำความรักจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ.......

ความรวยแล่นเรือผ่านมา และตอบว่า "ไม่ได้หรอกเรารับเธอไม่ได้ เพราะว่าเรือฉันเต็มไปด้วยทองและเงิน แล้ว ฉันไม่มีที่ให้เทอ"

ความรักจึงตัดสินใจจะถามเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วย "เรือลำงาม ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรัก...คุณนะตัวเปียกอาจทำให้เรือฉันเปียกไปด้วย"

ความเศร้าได้พายเรือเข้ามา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก "ความเศร้าอนุญาติให้ฉันขึ้นเรือคุณนะ โอ้ความรัก ฉันกำลังเศร้ามากเลยฉันต้องการอยุ่คนเดียว ขอโทษนะ"

ความสุขได้ผ่านความรักไปแล้วเหมือนกัน แต่เขามิได้ยิน.....แม้แต่เสียงร้อง...เรียกขอความช่วยเหลือของความรักเพราะมันมัวแต่กำลังสุข

ทันใดนั้น มีเสียงดังขึ้นมา "มานี่ความรัก ฉันจะรับคุณไปเอง" ความรักขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมากจนลืมถามชื่อว่า ใครคือผู้ใจดีผู้นั้น เมื่อพวกเขาถึงแผ่นดินที่แห้งก็จากไปตามทางของแต่ละคน

ความรักนึกขึ้นมาได้ว่า ลืมถามชื่อผู้ที่ช่วยเหลือเขา ความรักจึงถามความรู้ "ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน"
ความรู้ตอบด้วยความภาคภูมิใจในความรอบรู้ของตนเองว่า"เวลา" ความรักถามต่อว่า "แต่ทำไมเวลาถึงช่วยฉันละ" ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความรักว่า "ก็เพราะว่า เพียงเวลาเท่านั้น ที่เข้าใจว่า ความรักที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน"

        แต่ว่า...มีสิ่งหนึ่งที่เราลิมเลือนไป ถ้าหากจะไม่กล่าวถึงเสียเลยขณะที่ความรักกำลังมองหาคนช่วยเหลือออกจากเกาะ ความรัก คงยุ่งอยุ๋กับการมองหาผู้อื่น..จนลืมมองหาที่ความเป็นเพื่อนซึ่งเลือกที่จะ อยุ่เคียงข้างความรักตั้งแต่แรกแล้ว เพราะความเคยชินจึงทามให้ความรักมองไม่เห็นความสำคัญของความเป็นเพื่อน...

      ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่า ตนไม่จากไปเหมือนกาลเวลา ความเป็นเพื่อนรู้้สึกดีว่า ตนไม่รังเกียจความเห้นแก่ตัว ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตนไม่แบ่งชั้นเหมือนความรวย ความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน ไม่อ้างว้างเหมือนความเศร้า และความเป็นเพื่อนรู้ดีว่าตน ... ไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนความสุขทั้งนี้เพราะ ความเป็นเพื่อนจะอยุ๋ในจายเราตลอดไป