เธอกลับมา... ในขณะที่ฉันกำลังจะจากไป...

ชีวิตคนเหมือนเส้นทางเดินเส้นหนึ่ง
อาจเเป็นเส้นตรง...และหักเลี้ยวในบางช่วง
อาจมีสะพานสูงหรือแม้แต่ทางลาดเอียง
ขรุขระ...ราบเรียบ หลายรูปแบบ
และเมื่อคนสองคนมีความสัมพันธ์ต่อกัน
ก็เกิดเป็นจุดตัดขึ้น... 
ตอนที่เธอไป...ฉันบอกเธอว่า
ฉันจะยืนรอเธออยู่ที่จุดตัดนั้นต่อไป
เผื่อว่าวันใดวันหนึ่งข้างหน้า
เธอคิดเปลี่ยนใจจะกลับมา
แต่รอนานเข้า...มันเหงา...มันเบื่อ
ฉันก็เลยมองหาทางเพื่อเดินไปต่อ
เพราะจากความจริงที่เห็นและที่เป็น
ที่ผ่านมา...เธอไม่เคยเห็นฉันสำคัญเลย 
ฉันเพียงรู้สึกว่า
วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องก้าวเดินต่อไป
แทนที่จะหยุดอยู่กับที่
จมปลักรอใคร...ที่ไม่มีทีท่าจะกลับมา 
เธอกลับมาวันนี้...
มาเจอฉันกำลังจะไป...กับเขา
อย่าโทษเขาและ
อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นเพราะเขา...คนนั้น
เขา...คนที่ฉันกำลังจะเดินไปด้วย
เพราะเขา...เป็นคนที่รักและดีกับฉันเหลือเกิน
ไม่เหมือนที่ฉันเคยรักเธอเข้าเดียว
...เข้าใจใช่ไหม 
การที่เธอสวนทางกลับเข้ามาที่จุดที่ฉันเคยยืน
ในขณะที่ฉันกำลังจะออกไป
คิดไป...ก็ปวดใจนะ
ว่าทำไมเธอไม่กลับมา...ในวันที่ฉันยังยืนอยู่ตรงนั้น
แต่ตอนนี้ไม่ว่าจะอะไรก็สายเกินไป
ที่จะมีคำว่า"เรา"เหมือนเก่า...เหมือนเดิม 
ฉะนั้นอย่าว่ากันนะ
ถ้าฉันจะไป...จากตรงที่เธอกำลังจะกลับไปหา
เพราะความจริงก็คือ...
ในชีวิตจริง ไม่มีใครจมอยู่กับการรอคอยได้
...ตลอดกาล
และฉัน...ก็หนีความจริงนั้นไม่พ้น...เหมือนกัน