ความรักของผู้หญิง ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ

พันธนาการของหัวใจ 
  
“ ความรัก “ ของผู้ชายเกิดขึ้นง่าย 
   
 สวย น่ารัก หุ่นดี เซ็กซี่ มีจริต 
 
  
 ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ชายหลงรักผู้หญิงสักคน 
 
ความรักจะลุกโชนมากขึ้นไปอีก 
 
ถ้ายิ่งมี “ เซ็กส์ ” เข้ามาเติมเชื้อไฟ 
 
  ร้อนแรง แผดเผา มอดไหม้ 
 
 นานไปสิ่งที่เรียกว่า “ ความรัก ” ก็เหลือแค่เถ้าถ่าน 
 
 
รอวันปลิวหายไปพร้อมกับสายลม....เหลือแค่ความว่างเปล่า 
 
  
แต่.....สำหรับผู้หญิง ไม่ใช่ 
  
ความรัก ไม่ได้เกิดแค่ชั่วข้ามคืน 
 
 
เริ่มต้นจากเมล็ดพันธุ์ของความประทับใจ ความรู้สึกดี ๆ 
  
 
ค่อย ๆ ฝังตัวลงในผืนดิน บ่มเพาะด้วยความเอาใจใส่ดูแล 
 
 
ต้นกล้าเริ่มเติบใหญ่......หัวใจของผู้หญิงพองโต....... 
 

โลกใบเดิม ๆ กลายเป็นสีชมพู 
  
เต็มไปด้วยเรี่ยวแรงในการทำสิ่งดี ๆ ให้ “ คนที่เริ่มยึดครองพื้นที่ในหัวใจ ” อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย 
 
  
เมื่อดอกรักผลิบานเต็มหัวใจ 
 
   
แม้กระทั่งสิ่งที่หวงแหนที่สุดก็ให้ได้ 
 
   
“ เซ็กส์ ” สำหรับผู้หญิง ไม่ใช่แค่ “ ความใคร่ ” แต่หมายถึงความผูกพัน 
  
ไม่ใช่ “ เชื้อไฟ ” ที่สุมลงไปในกองเพลิง แต่กลับเป็นสายใยที่ถักทอ “ รังรัก ” ให้เหนียวแน่นขึ้นทุกที 
 
 
โดยไม่รู้เลยว่า แท้จริงมันคือ กรงขัง ที่เต็มไปด้วยโซ่ตรวน.... พันธนาการแห่งหัวใจ 
 
  เวลาผ่านไป ไฟรักของผู้ชายเริ่มมอดดับ หรี่ลง 
 
 
กลับกัน......... 
 
   
สายใยรักของผู้หญิงยิ่งร้อยรัดตราตรึง 
 
 
ดั่งนาฬิกาทราย เม็ดทรายค่อย ๆ แทรกตัวผ่านช่องว่างของกาลเวลา 
 
   
วันแล้ว วันเล่า วันแล้ว วันเล่า 
 
   
ขวดแก้วด้านหนึ่งเหลือเพียงความว่างเปล่า.....ความรักเหือดแห้งไปจากหัวใจของผู้ชาย 
 
   
เม็ดทรายไหลลงไปสู่ขวดแก้วอีกด้านเต็มเปี่ยม.......ความรักเอ่อล้นในหัวใจของผู้หญิง 
 
  
 เมื่อสายลมพัดมา เถ้าถ่านของ “ ความรัก ” ก็พลันหายไป พร้อมกับชายอันเป็นที่รัก 
 
  
โลกสีชมพู มืดมิด โหดร้ายในฉับพลัน 
 
 สายใยแห่งความรักความผูกพัน ไม่ต่างไปจากโซ่ตรวน..... 
 
  
 ขมึงเกลียว บีบรัด แน่นขึ้น แน่นขึ้น 
 
   
กักขัง “ หัวใจ ” ของหญิงสาวไว้ใน “ รังรัก ” ซึ่งแปรเปลี่ยนเป็น “ กรงขัง ” ไปแล้ว 
 
   
มืดมิด อ้างว้าง หดหู่ สิ้นหวัง เจ็บปวด ทุรนทุราย 
 
   
เหมือนกำลังถูกโซ่ตรวน .....สายใยรัก 
 
   
รัดแน่นที่ลำคอ มัดมือมัดเท้า ช่วยตัวเองไม่ได้ 
 
  
 ความทรงจำอันแสนหวาน....สับเปลี่ยนหมุนเวียนตามมาหลอกหลอนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด 
 
  
 ถ้าความเจ็บปวด คือ ยาพิษ 
   
 มันคงพราก “ ชีวิต “ ของหญิงสาวไปแล้ว 
  
ความรัก......งดงาม ชวนฝัน 
 
   
ความรัก......หอมหวาน ตราตรึง 
 
 
ความรัก.......พลังขับเคลื่อนที่ยิ่งใหญ่ 
 
 
ความรัก......แรงผลักดันที่ทำให้ฉันอยากมีชีวิตอยู่ 
 
 
แต่วันนี้.......กลับทำให้ฉันหมดสิ้นเรี่ยวแรงที่จะเดินอีกต่อไป 
 
 
เมื่อไหร่ “ หัวใจ ” ของฉันจะได้รับการปลดปล่อย เสียที
 

ปล.ผู้ชายดีๆคงมีแต่ในนิยาย