รู้ค่าของคำว่า...พ่อ....ก็สายเสียแล้ว

อยากกอดพ่อ กับ แม่

แต่คงเป็นแค่ . . . ความฝัน

อยากไปนอนซบตักแม่และพ่อทุก ๆ วัน

อยากมีท่านเท่านั้นข้าง ๆ กาย

  

อยากย้อนเวลา . . . ในอดีต

อยากกลับไปคิดและแก้ไข

อยากกลับเป็นลูกที่ดีของแม่พ่อตลอดไป

อยากไปทำอะไรที่ลูกดี ๆ ควรทำ

  

แต่วันนี้ . . . คงเป็นได้แค่ฝัน

เพราะพ่อนั้น . . .จากไปไม่หวนหลัง

พ่อจากไปทั้งที่ลูกนี้ยัง  . . .

ไม่ได้สำนึกถึงความรัก และหวังดีของพ่อเลย

  

ถึงวันนี้จะสาย . . . ที่จะบอกรัก

แต่ลูกภูมิใจนัก ที่ได้เกิดเป็นลูกของพ่อ

แม้ชาติหน้ามีจริง . . .ลูกอยากจะขอ

ให้ลูกเกิดเป็นลูกพ่อ และแม่ทุกชาติไป

 

          ลูก ๆ คนใดได้อ่านบทกลอนนี้แล้ว หากมีคุณพ่อคุณแม่ยังอยู่ ก็อย่าลืมบอกรักท่านนะคะ และอย่าลืมเป็นคนดีของพ่อและแม่ เพราะวันหนึ่งที่ท่านจากไปเพื่อน ๆ จะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจที่เหมือนเรา  

          . . . เมื่อก่อนตอนที่พ่อด่า พ่อว่า พ่อห้ามไปเที่ยวเราก็จะแอบน้อยใจ และประชดพ่อ แต่มาวันนี้วันที่พ่อจากไป เรารู้แล้วว่า  . . .  คำที่พ่อด่า พ่อเตือนนั้นมีค่าที่สุดนักในชีวิตเรา  

          . . . มาวันนี้เราอยากให้พ่อกลับมาเตือนมาว่าเราเหมือนเดิม แต่ทุกอย่างมันเป็นแค่ความฝันเท่านั้น พ่อไม่มีวันกลับมาว่าเราอีกแล้ว แต่ทำไมเราถึงไม่ดีใจเหมือนเมื่อก่อนนะ(เมื่อก่อนแอบคิดว่าถ้าไม่มีพ่อก็คงจะดีจะได้ไม่มีใครมาว่า แต่วันนี้มันไม่ใช่แล้ววว)  . . . คิดมาแล้วเศร้าใจจัง . . .

          พ่อค่ะ หนูคิดถึงพ่อจังเลย หนูรักพ่อนะคะ



FWmail