ช้า...แต่ทว่ามั่นใจ

มีพระราชาองค์หนึ่งพระนามว่า ปเจตนะ พระองค์ต้องการรถที่จะใช้ในการสงคราม จึงไปหาช่าง เพื่อให้ทำล้อรถคู่หนึ่ง โดยให้เวลา ๖ เดือน นายช่างก็ลงมือทำล้ออย่างประณีต เวลาผ่านไปเหลือเพียง ๖ วันจะครบ ๖ เดือน เขาเพิ่งจะทำล้อเสร็จข้างเดียวเท่านั้น เมื่อพระราชาทรงทราบดังนั้น จึงตรัสถามว่า "เหลือเวลาอีกแค่ ๖ วั น ก็จะครบกำหนด แล้วล้ออีกข้างจะทำเสร็จหรือ" นายช่างกราบทูลว่า "เสร็จพระเจ้าข้า"

พอครบ ๖ เดือน นายช่างก็ทำล้อเสร็จคู่หนึ่งได้อย่างที่รับปากไว้ เมื่อเขานำไปถวายพระราชา พระองค์มองดูล้อคู่ใหม่นั้น พร้อมตรัสถามว่า "ล้อทั้งสองข้าง ข้างหนึ่งใช้เวลาเกือบ ๖ เดือน อีกข้างหนึ่งใช้เวลาเพียง ๖ วัน ไม่เห็นว่าจะต่างกันตรงไหนเลย" นายช่างทูลว่า "ดูภายนอกเหมือนกัน แต่ประสิทธิภาพนั้นแตกต่างกัน ขอพระองค์ทอดพระเนตรดูความแตกต่างกันเถิด"

ว่าแล้ว นายช่างก็เอาล้อข้างที่ทำเพียง ๖ วัน กลิ้งไปบนพื้นดิน พอสุดกำลัง มันก็ล้มลง ส่วนล้อข้างที่ใช้เวลาทำนานเกือบ ๖ เดือนนั้น พอกลิ้งไปสุดกำลังแล้ว ก็ยังคงตั้งอยู่ดังเดิม พระราชาทรงแปลกใจ จึงถามถึงสาเหตุที่ทำให้ล้อทั้งคู่แตกต่างกัน นายช่างก็กราบทูลว่า "ขอเดชะ ล้อที่ทำเพียง ๖ วันนั้น ส่วนประกอบเป็นไม้ที่อบยังไม่แห้งสนิท จึงไม่สมดุลย์ ส่วนล้อข้างที่ใช้เวลาเกือบ ๖ เดือนทำด้วยไม้ที่แห้งสนิทดี จึงสมดุลย์ พระเจ้าข้า"

นายช่างผู้ชำนาญ ยอมสละเวลายาวนานในการสร้างล้อรถ ซึ่งมีความสมดุลย์เป็นเยี่ยม แม้จะหมุนกลิ้งไปไกล ก็ยังสามารถทรงตัวตั้งอยู่ได้อย่างมั่นคง เวลายาวนานที่ผ่านไป จึงมิใช่เป็นการเสียเวลาเลย หากแต่เป็นเวลาแห่งความสุข และความภาคภูมิใจ เป็นเวลาแห่งการสร้างสรรค์ผลงานอันยิ่งใหญ่ของนายช่างผู้นั้น การปฏิบัติธรรมของเราก็เช่นกัน แม้แม้ต้อง เวลานาน แต่ผลการปฏิบัติที่ได้ ก็จะมั่นคง เมื่อเราทำถูกวิธีแล้ว ขยันแล้ว แต่ยังเข้าไม่ถึงธรรม ก็ขอให้ทำไปอย่างมีความสุข เพราะเวลาแห่งความสุข ย่อมเป็นเวลาที่มีค่ามากที่สุด