ทำอย่างไรดี...ไม่รู้จะเกิดมาทำไม...ใครๆ ก็ไม่รัก

เมื่อมีคำถามว่า ‘คนเราเกิดมาทำไม’ ก็คงจะต้องบอกกับตัวเองแล้วล่ะค่ะว่า

เราเกิดมาเพื่อให้โลกนี้งดงามเพราะการทำหน้าที่ของเรา โลกใบนี้จะเป็นอย่างไร...ก็ขึ้นอยู่กับการกระทำของผู้คนบนโลกนี้ ทุกคนมีส่วนในฐานะสมาชิกของโลกโลกจะร้าว...โลกจะแตก...ก็ขึ้นอยู่กับผู้คนใน สังคม ว่าพร้อมหรือพร่องในเรื่องของสติปัญญา

ดังนั้น จงอย่าปล่อยให้ชีวิตล่องลอยไปวันๆ อย่างคนที่ไร้ซึ่งสติปัญญา การที่เรามีโอกาสได้เกิดมาแล้ว ก็เท่ากับว่าธรรมชาติเปิดโอกาสให้เราได้พัฒนาจิตวิญญาณให้สูงขึ้น ถ้าเราช่วยกันดำรงชีวิตอย่างศานติ มีย่างก้าวแห่งสติปัญญาในการดำเนินชีวิต เราก็จะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้โลกนี้งดงามเพราะการทำหน้าที่ที่มีสติปัญญาของผู้คนในสังคม โดยใช้ชีวิตอย่างดูแลกัน เกื้อกูลกัน และแบ่งปันกัน เราจะแคร์ จะแชร์ และจะเคารพกันในการทำหน้าที่มีชีวิตอย่างคนที่รู้ ตื่น และเบิกบานเจริญสติให้มากลดความอึดอัด ขุ่นมัว คับข้อง ในใจของเราลงและดำรงชีวิตของเราอย่างคนที่รู้ว่า การปฏิบัติขั้นพื้นฐานของเรา ก็คือการไม่ทำให้ใครต้องเจ็บปวดเพราะเรา

เวลาที่เรารู้ว่าชีวิตของเราศักดิ์สิทธิ์ขึ้น เพราะไม่ทำให้ใครต้องปวดร้าวนั้น เราจะสามารถยกมือไหว้ตัวเราเองได้ โลกใบนี้งดงามเพราะการทำหน้าที่ของเรา ‘คนเราเกิดมาทำไม’อย่าเพียรข้องใจ อย่าเพียรถามในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วเลยค่ะ

แต่กลับมาอยู่กับวันนี้...ที่จะทำให้อนาคตดีหรือร้ายก็ได้ดีกว่า เพราะปัจจุบันขณะคือเวลาที่ประเสริฐสุดและที่บอกว่าใครๆ ก็ไม่รักนั้น...ไม่เป็นไรค่ะ คนอื่นไม่รัก...คุณก็รักตัวเองสิคะ

และถ้าวันหนึ่งรู้สึกว่ารักตัวเองเป็นแล้ว...และอยากจะรักคนอื่นบ้าง ก็จงมีความสุขที่ได้รักอย่ามัวทำตัวให้คนอื่นรัก

เพราะมักทำได้ยากกว่า