3 สิ่งในชีวิตเราที่เราไม่สามารถเรียกร้องให้กลับมาได้

มีคนเคยเขียนประโยคไว้ประโยคหนึ่งว่า

3 สิ่งในชีวิตเราที่เราไม่สามารถเรียกร้องให้กลับมาได้คือ

คำพูด เวลา และโอกาส

มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับใครหลาย ๆคน

เพราะว่า.. อย่างสิ่งแรกก็คือคำพูด

        เคยบ้างไหมที่บางครั้งที่เราต้องการที่พูดอะไรสักอย่างที่อยากพูดมากมาย

แต่สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราจะพูดก็ไม่ได้พูดขึ้นมา เป็นเพราะอะไรหรือ

และบางครั้งคำพูดบางสิ่งบางคำเราเองก็ไม่อยากพูด

แต่ดันพูดขึ้นมาเฉย เลย จนบางครั้งยังคิดอยู่เลยว่าเราพูดอะไรที่ทำลายจิตใจคนที่เราพูดด้วยหรือไม่

         สิ่งนี้แหละที่เราเองและใครคนอื่นก็ไม่สามารถที่จะย้อนเวลาให้กลับไปแก้ไขอะไรต่อมิอะไรมากมาย

        จนบางครั้งและหลายครั้งเองคำพูดของเราเองนั่นแหละที่ย้อนกล้บมาทำลายตัวเราเอง

       ในที่สุดเราก็ต้องเจ็บกับคำพูดที่เราได้พูดออกไปโดยไม่ทันได้ระวังและคิดเลย

มันจะดีกว่านี้มั้ยถ้าวันนั้น ตอนนั้นเราคิดก่อนที่เราจะพูดอะไรออกไป

ถ้าวันนั้นเราทำเช่นนี้เราคงไม่ต้องมานั่งคิดว่าอยากจะย้อนเวลาไปแก้ไขในสิ่งที่เราได้พูดออกไป

      อย่าเลยนะที่คิดจะย้อน เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่เราทุกคนก็ไม่สามารถที่จะทำได้

แม้แต่คนที่รวยที่สุดเองก็ตาม อยู่กับสิ่งที่เราได้ทำลงไปทุกวันนี้เถอะนะ

อย่างที่สองก็คือเวลา อย่างที่บอกว่าโลกเรามันช่างโหดร้าย ไม่ยุติธรรม พอเราโทษใครคนไหนไม่ได้แล้ว ก็ย่อมที่จะหาเหตุผลที่จะโทษใครสักคน แล้วสิ่งนั้นก็ไม่พ้นโชคชะตา คนบนฟ้า หรือแม้กระทั่งเวลาที่เราได้เสียไปไม่กี่วินาทีนี่เอง ทำไมเราถึงไม่โทษตัวเราเอง

เพราะเราเองมิใช่หรือที่เป็นคนก่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด แล้วเราจะไปโทษใครคนอื่นหรือโทษสิ่งที่ไม่มีใครสักคนที่จะเห็นมัน

     เคยหลายครั้งด้วยที่อยากที่จะย้อนเวลาไปในอดีต

เพื่อที่จะแก้ไขในสิ่งที่เราได้ทำลงไป ว่าตอนนั้นไม่น่าจะทำอย่างนั้นออกไปเลย

ทำไมล่ะ แล้วตอนที่เราเองได้ตัดสินใจทำไปแล้วทำไมไม่คิดให้ดี ๆ กว่านี้

เอ่อ ใช่ทำไม มันเป็นคำที่เรามักจะพูดกับตัวเราเองอยู่เสมอว่าทำไม

แล้วก็ต้องมานั่งเสียใจทีหลังทุกที ว่าทำไมวันนั้น วันนี้เราถึงไม่ทำเช่นนั้นลงไป

แล้วตอนนี้อยากที่จะย้อนเวลาเพื่อที่จะไปแก้ไขมันอีกครั้ง ไม่มีหรอกอีกครั้งสำหรับเราและใครอีกหลาย ๆ คน

     มันขึ้นอยู่ที่ว่าตัวเราเองนั่นแหละจะยอมรับในสิ่งที่เราทำไปในอดีตมากน้อยเพียงใด

ลองคิดว่าถ้าวันนั้นเราไม่ทำเช่นนั้นแล้วเราก็คงไม่มีวันนี้ได้หรอกนะ

เพราะว่าอดีตเป็นสิ่งที่สามารถสอนเราได้เสมอจำไว้ ..

โอกาส... หรือ มันเป็นสิ่งที่ใครหลายคนต้องการ

แต่มันขึ้นอยู่ที่ตัวเราเองนั่นแหละว่าจะสร้างมันขึ้นมาได้หรือเปล่า

หากเราทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ว เราก็คงจะไม่อยากได้โอกาสจากใคร หรือจากตัวเราเอง

จงคิดไว้เสมอว่า โอกาสมันเกิดขึ้นและมีไว้ให้สำหรับคนที่พร้อมจะรับมันเท่านั้น

แต่คุณย่อมที่จะให้โอกาส ใครที่คุณรักเสมอ เพียงเพราะคำว่า รัก เท่านั้น

กลัวว่าวันหนึ่งเขาคนนั้นจะจากคุณไป จึงพูดเสมอว่าฉันให้โอกาสเธออีกครั้ง

แล้วมันก็จะมีเช่นนี้ไปตลอดเพราะว่าคุณเคยให้เขาไปแล้ว

ครั้งหน้าเขาย่อมที่จะคิดว่าคุณต้องให้อภัย ให้โอกาสเขาอีก

จงคิดและปลอบใจตัวเราเองว่า...โอกาสมีไว้ให้สำหรับคน ที่เห็นค่าเราเท่านั้น