ร้อยธรรม..เป็น..มาลัย

พระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นเพื่อยังความสุขแก่โลก

พุทธรัตนะเป็นรัตนะอันสูงสุดของโลก

ขอนอบน้อมบูชาซึ่งพุทธรัตนะอันประเสริฐนั้น


* * * * * * * * * * * * * *


ผู้มีความเพียรมั่นคง

มีชีวิตอยู่วันเดียว

ประเสริฐกว่าชีวิตตั้งร้อยปี

ของผู้เกียจคร้าน ไร้ความเพียร


* * * * * * * * * * * * * *


อย่าประพฤติสิ่งเลวทราม

อย่าอยู่ด้วยความประมาท

อย่ายึดถือความเห็นผิด

อย่าทำตนเป็นคนรกโลก


* * * * * * * * * * * * * *

ไม่มีไฟใดเสมอด้วย ราคะ

ไม่มีโทษใดเสมอด้วย โทสะ

ไม่มีทุกข์ใดเสมอด้วย ขันธ์ ๕

ไม่มีสุขใดเสมอด้วย ความสงบ


* * * * * * * * * * * * * *


ที่ใดมีของรัก ที่นั่นมีโศก

ที่ใดมีของรัก ที่นั่นมีภัย

ไม่มีของรักเสียแล้ว

โศกภัยก็ไม่มี


* * * * * * * * * * * * * *

สังขารทั้งปวง ไม่เที่ยงหนอ

สังขารทั้งปวง เป็นทุกข์

ธรรมทั้งปวง เป็นอนัตตา

เมื่อใด เห็นแจ้งด้วยปัญญาดังนี้

เมื่อนั้น ย่อมหน่ายในทุกข์

นี่เป็นทางแห่งความบริสุทธ์


* * * * * * * * * * * * * *


ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง

สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง


* * * * * * * * * * * * * *


ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ

ความรู้จักพอ เป็นทรัพย์อย่างยิ่ง

ความไว้วางใจกัน เป็นญาติอย่างยิ่ง

พระนิพพาน เป็นสุขอย่างยิ่ง


* * * * * * * * * * * * * *

ธรรมทาน ชนะทานทุกอย่าง

รสแห่งธรรม ชนะรสทุกอย่าง

ความยินดีในธรรม

ชนะความยินดีทุกอย่าง

ความสิ้นตัณหา ชนะทุกข์ทุกอย่าง


* * * * * * * * * * * * * *

ขอร้อยธรรมะเป็นมาลัยบูชา

ถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า.

สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย:
น้ำใส xchange.teenee.com