ทำอย่างไรดี...เป็นภรรยาน้อยของเพื่อนร่วมงาน

ที่สุดก็ถูกทิ้ง เพราะภรรยาเขาจับได้ ตอนนี้ดิฉันเครียดจัด เพราะรักเขามาก และอายจนไม่กล้าไปทำงาน

ถ้าคุณรู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งนี้ไม่ถูกต้อง และเรื่องนี้ก็ดำเนินต่อไปไม่ได้ แล้วมันเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ต้องหยุด คือเขาทิ้งคุณ จะเพราะด้วยสาเหตุใดก็ตาม การคิดอย่างง่ายที่สุด และดีที่สุดสำหรับคุณก็คือ

หยุด!

เพราะการที่ไปมีความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานที่มีภรรยาแล้วนั้น ใจของคุณเป็นสุขดีอยู่หรือมันไม่มีความสุขหรอกค่ะ

พูดกับใคร...ก็ไม่เต็มปาก มองใคร...ก็ไม่เต็มตา

ที่น่าสนใจคือ คุณบอกว่าตอนนี้กำลังเครียดจัด เพราะรักเขามาก

ทำงานด้วยความทุกข์...ศักยภาพในการทำงานมีแต่จะหดหาย ประเด็นเรื่องมีความสัมพันธ์กันแล้วนั้น ตัดทิ้งไปได้เลย เรื่องเกิดขึ้นแล้ว แก้ไม่ได้แล้ว สิ่งที่ทำได้มีประการเดียว...พระพุทธองค์ตรัสว่า ให้ชักสะพานหนี เพราะถ้าทอดสะพานต่อ คุณก็ตกนรกต่อไปไม่สิ้นสุด

คนส่วนใหญ่อาจจะเห็นว่าเป็นเรื่องพูดง่าย แต่ทำยาก

แต่เรื่องนี้ตัดไม่ยากจริง ๆ ค่ะ เพราะที่บอกว่า รักเขามาก...จริงๆ แล้วเป็นเพียงเยื่อใยที่เป็นราคะธรรมดา ๆ
ถ้าผู้ชายคนนั้นรักคุณ เขาควรจะปล่อยคุณไป

ถ้าคุณรักผู้ชายคนนี้จริงๆ คุณต้องยกความรักของคุณให้อยู่เหนือเงื่อนไขของความเห็นแก่ตัว...ด้วยการปล่อยเขาไปเช่นกัน

การคิดที่จะเอาของรักของคนอื่นมาเป็นของเรานั้น เป็นเรื่องน่าอายมาก

เพราะถึงจะได้มา...ก็ไม่ต่างอะไรกับการเอาของหนักมาทับที่หัวใจ

แล้วคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจว่า ถ้าคุณยังคงรักผู้ชายคนนี้อยู่...เขาก็ไม่สุข ภรรยาของเขาก็ไม่สุข ถ้าเขามีลูก ลูกเขาก็ไม่สุข พ่อแม่ญาติพี่น้องของคุณเองก็คงไม่สุขเช่นกัน

ฉะนั้น เมื่อทุกคนที่อยู่แวดล้อมตัวคุณไม่มีความสุขเพราะการกระทำอันไม่ถูกต้องของคุณ
จงหยุด...อย่ายื้อต่อ

เพราะการไม่หยุดและยังคงยื้อต่อนั้น...แสดงว่าคุณขาดความอาจหาญโดยธรรม ถ้าคุณหยุดเรื่องนี้เสีย ไปอยู่ที่ไหน...คุณก็อาจหาญโดยธรรม ถ้าคุณหยุดไม่ได้ ถึงจะหนีไปทำงานที่ใหม่อีกสักกี่ที่ก็ไม่มีประโยชน์

สมรัก...แต่ต้องไปสวมมงกุฎอยู่ในนรก

คุณต้องการเช่นนั้นหรือ