♣ เพราะความรักของเราไม่เท่ากัน ♣

ฉันเขียนบันทึกนี้…เพื่อเป็นบทเรียนสอนตน
และเพื่อเตือนให้คนที่มีโอกาสได้แวะเข้ามาอ่านได้สติ
ว่า.....


คิดให้ดี หากคุณจะเข้าไปเป็นคนรักอีกคนของใคร
เพราะคิดว่าตัวเองมีค่าพอสำหรับเขา
เพราะคิดว่าตัวเองน่าจะดีพอสำหรับเขา......
เพราะคิดว่าจะได้รับความรักที่ดีพอจากคนอย่างเขา
ไม่น้อยไปกว่าอีกคนของเขา.....
หรืออย่างน้อย ๆ เพราะคิดว่า....
คุณจะทนกับความเจ็บปวดนี้ได้ตลอดไป
คิดให้ดี...........เพราะคุณอาจคิดผิด


คิดให้ดี สำหรับคนที่มีใครอยู่แล้วทั้งคน......
หากคุณคิดจะมีใครเพิ่มอีกคน......


คุณไม่มีวันจัดการกับปัญหาได้!.....
วิธีที่ดีที่สุดคืออย่าสร้างปัญหาอีกเลย
เพราะยิ่งคุณพยายามจะเป็นคนดีสำหรับคนคนหนึ่งมากแค่ไหน
คุณก็จะกลายเป็นคนเลวสำหรับอีกคนทันที
หากคุณเจอเธอ (อีกคน) ช้าไป..และรักเธอมากพอ
ได้โปรดปล่อยเธอไป..อย่ารั้งเธอไว้ด้วยความหวัง
เผื่อวันหน้าเธออาจจะได้เจอใครที่ดี (กว่า)
และสามารถรัก-ดูแลเธอได้เพียงคนเดียว


สุดท้าย
คนรักที่ใจร้าย...........
อาจไม่ใช่คนรักที่ทิ้งเราไปเพื่ออยู่กับใครอีกคนหรอกนะ
แต่เป็นคนรักที่พยายามจะคบคน 2 คนในเวลาเดียวกัน
และพยายามยื้อเวลานั้นไว้ให้นานที่สุดต่างหาก
เขาทำเพื่อตัวเขาเอง
เพราะเขาไม่อาจทนที่จะเสียใครได้
เพราะเขาทิ้งใครไม่ได้
เพราะเขาเจ็บไม่ได้
แต่เขายอมเห็นเราเจ็บปวดได้!


ในความรัก........
ย่อมไม่มีใครอยากเห็นคนที่เรารักเจ็บปวด
แต่หากจะให้เป็นฝ่ายยอมรับความเจ็บปวดนั้นแทนเสียเอง
กลับเป็นเรื่องยากที่จะมีคนยอม!
นี่จึงเป็นที่มาของคำว่า “คนเห็นแก่ตัว”