...ท่ามกลางความห่างไกล...
พอชีวิตออกเดินทาง ความรักก็ถูกกั้นกลาง
ให้ห่างด้วยระยะทาง ถ้าคนหนึ่งหวั่นไหว
อีกคนต้องหนักแน่น แล้วสิ่งที่เรากลัวก็จะไม่มีวันเกิดขึ้น
แค่ความไม่เข้าใจเพียงเล็กน้อยในเวลาไม่นาน
ก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ได้
หากต้องอยู่ท่ามหลางความห่างไกล
คงไม่มีประโยชน์และไม่มีความสุข
ถ้าอยู่อย่างกังวลถึงคนข้างหลัง
สิ่งที่เรากลัวมักเกิดขึ้นเสมอ"
บางจังหวะของชีวิต
เราไม่อาจหลีกเลี่ยงภาระหน้าที่
ถ้าต้อง ห่ า ง ไ กล..................... จงปล่อยชีวิต
ปล่อยหัวใจให้เป็นอิสระ
ด้วยความเชื่อมั่นและไว้ใจ
แล้วต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง
สิ่งที่เราเคยกลัวก็จะไม่เกิดขึ้น
เพราะสิ่งนั้นรู้ว่าเสียเวลาเปล่า
กับการพยายาม
ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลง
ร ะ ห ว่ า ง เรา"
อย่ารอให้รักจากไป..แล้วจึงเข้าใจว่ารักกัน