ทำไม เวลาจั๊กจี้ตัวเองถึงไม่รู้สึกจั๊กจี้

เห็นเพื่อนๆ เล่นกัน เอานิ้วจิ้มเอวกันแล้วเค้าหัวเราะ บอกว่า จั๊กจี้ๆ บางคนก็โดนจับๆ เอาไว้แล้วอีกคนก็จี้ๆ ก็เห็นหัวเราะลั่นโลกเลย

ทุก ๆ หนึ่งตารางเซนติเมตรบนผิวหนังของเรา มีจุดที่ไวต่อความเจ็บปวด 100-200 จุด, จุดที่ไวต่อความสัมผัส 25 จุด, จุดที่ไวต่อความเย็น 10 จุด, จุดที่ไวต่อความร้อน 1 จุด แต่ไม่มีจุดที่ไวต่อความคัน อย่างไรก็ตาม เรามักมีความรู้สึกคันบ่อย ๆ  เป็นความจริงทีเดียวเวลาเรารู้สึกคัน จะทำให้นั่งไม่ติด, นอนไม่หลับโดยจะต้องเอามือหรืออะไรมาเกาให้หายคันจึงจะสบาย มีบางคนเห็นว่า การที่รู้สึกคันหรือจั๊กจี้นั้น เพราะจุดที่ไวต่อความเจ็บปวดได้รับความเร้ากระตุ้น เลยทำให้เกิดความรู้สึกเช่นนี้ขึ้น และก็มีบางคนเห็นว่าถึงแม้ยังไม่ได้พบจุดคันบนผิวหนังก็ตาม แต่อวัยวะรับสัมผัสความคันหรือความจั๊กจี้ต้องมีอยู่แน่ ๆ เช่นเวลาที่ถูกใครเขาจี้ที่ตัว

ที่บางแห่งไม่มีความรู้สึกเช่นนี้ เป็นไปได้หรือไม่ว่าเมื่ออวัยวะรับสัมผัสความคันหรือความจั๊กจี้ถูกเร้ากระตุ้นจากประสาทซิมพาเธติคถ่ายทอดไปยังสมอง และสร้าง "ต่อมแห่งความคึกคัก" ซึ่งทำให้เรารู้สึกคันหรือจั๊กจี้

แล้วทีนี้เวลาเราจี้ตัวเอง ทำไมจึงไม่เกิดความรู้สึกจั๊กจี้นะ?  ที่เป็นเช่นนี้เป็นเพราะความคึกคักในสมองได้ถูกรบกวนนั่นเอง ในขณะที่เราจี้ตัวเองนั้น เราได้เตรียมเนื้อเตรียมตัวไว้ล่วงหน้าแล้ว อันเป็นการกระทบกระเทือนต่อการเร้ากระตุ้นความรู้สึกจั๊กจี้ แม้ว่าจุดจั๊กจี้จะได้รับการเร้ากระตุ้น แต่ความคึกคักได้ก่อเป็นรูปร่างขึ้นในสมองอยู่แล้ว ดังนั้นความรู้สึกที่เกิดขึ้นจึงย่อมแตกต่างออกไป เลยทำให้ไม่รู้สึกจั๊กจี้

กล่าวง่าย ๆ คือ เวลาที่เราจั๊กจี้ตัวเอง "สมองจะรู้ล่วงหน้าก่อนแล้ว จึงระงับปฏิกิริยาตอบสนอง" แต่ถ้าคนอื่นมาจั๊กจี้แล้วล่ะก็ เราไม่รู้ตัวมาก่อนล่วงหน้า ทำให้สมองสั่งระงับปฏิกิริยานี้ไม่ทัน จึงอดสะดุ้งและหัวเราะไม่ได้