แท้จริงแล้ว..ความรัก เป็นเรื่องราวและความรู้สึกดี ๆ ระหว่างคนสองคนและความรักที่แท้จริง
ก็ควรเป็นรักที่ให้ความสุขกับทั้งสองฝ่าย
หากรักที่เกิดขึ้นเป็นความพยายามของใครคนใดคนหนึ่งเพียงฝ่ายเดียว
เชื่อเถอะว่า รักที่เกิดขึ้นมานั้นจะไม่มีทางเป็นความรักที่มีความสุขได้เลย
หากใครคนใดคนหนึ่งต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา
ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้รัก นั้นคงอยู่… รักแบบนั้นจะมีประโยชน์อะไร…
อย่าให้คนหนึ่งมีความสุข…ในขณะที่อีกคนหนึ่งพยายาม
อย่าให้คนหนึ่งเสียใจ…ในขณะที่อีกคนหนึ่งไม่รู้ตัว
อย่าให้คนหนึ่งรู้สึกดี….ในขณะที่อีกคนเฉย ๆ อย่าละเลยความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง
ความรัก ไม่ใช่ความสงสาร หรือการต้องทนฝืนใจ
เธอก็คือเธอ... ฉันก็เป็นฉัน
คน 2 คนที่รักกัน
ต่างคนต่างมีหัวใจของตัวเอง
รักนั้น..จึงจะสมบูรณ์ได้ด้วยตัวของมันเอง…
ที่มา FWD mail