ไม้คาน

ปราชญ์กรีก อาร์คิมิดิส กล่าวว่า "มอบไม้คานที่ยาวพอและจุดศูนย์กลางรองรับน้ำหนัก ข้าพเจ้าจะงัดโลกใบนี้ให้ท่านดู"

อาร์คิมิดิสไม่ได้พูดเล่นๆ โดยทฤษฎี การงัดโลกทั้งใบทำได้แน่นอน

แต่ในการใช้ชีวิต หลายคนแก้ปัญหาแบบ 'งัดโลกทั้งใบ' จริงๆ

ปัญหาเดียวกัน บางคนมองเป็นปัญหาเล็ก บางคนมองเป็นปัญหาใหญ่ บางคนแบกโลกทั้งใบบนบ่า

เช่นเดียวกับหลักของอาร์คิมิดิส ทุกปัญหาสามารถถูกงัดกระเด็นให้พ้นทางไปได้เสมอ หากใช้สติปัญญาสร้าง 'ไม้คาน' นั้นขึ้นมา

เราแบกเรือไม้เล็กๆ ลำหนึ่งไม่ไหว แต่ท้องทะเลสามารถแบกรับเรือเหล็กใหญ่โตเท่าตึกได้อย่างสบาย

ทุกปัญหาในโลกก็เช่นกัน มักเกินกำลังเมื่อเราแบกรับมันด้วยตัวคนเดียว แต่เมื่อมีพ่อแม่ พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ครู ช่วยกันแก้ไข ปัญหานั้นก็ดูไม่หนักหน่วงเท่าที่เห็น

อย่างน้อยที่สุด กำลังใจที่จะร่วมต้านปัญหาด้วยกันก็อาจช่วยทำให้ปัญหานั้นไม่หนักเท่าที่มันดูจะเป็น

หลายคนมีปัญหาอกหัก การงาน ฯลฯ แล้วเก็บไว้คนเดียว ไม่บอกใคร เพราะไม่อยากให้คนอื่นไม่สบายใจไปด้วย

แต่เพื่อนมีไว้เพื่อปรับทุกข์ ไม่เช่นนั้นมีเพื่อนไว้ทำไม

ในฐานะเพื่อนจึงต้องทำหน้าที่สังเกตเพื่อนด้วยว่า สีหน้าเขาหรือเธอไม่ดีหรือไม่ ไม่พูดไม่จาหรือไม่ เป็นต้น แล้วเสนอตัวช่วย เป็นส่วนหนึ่งของ 'ไม้คาน' นั้น

บางครั้งการถามประโยคเดียวว่า "ไม่สบายหรือเปล่า?" หรือ "สู้นะ" ก็ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้นมาทันที ช่วยกันเป็น 'ไม้คาน' ให้กันและกัน และกำลังใจเช่นนี้แหละที่งัดปัญหาที่ใหญ่เท่าโลกมามากต่อมากแล้ว


วินทร์ เลียววาริณ