“ความรัก” ที่เกิดขึ้น ระหว่าง “คน” กับ “คน”
มีบ้างที่บอกว่า ต้องเติมให้เต็ม เพื่อไม่ให้มีช่องว่าง....
และมีบ้างที่บอกว่า ต้องปล่อยให้มี่องว่าง...
บ้างก็ว่าถ้าเติมเต็มจนไม่มีช่องว่าง ก็เท่ากับใกล้กันจนเกินไปเช่นเสาวิหาร ต้องอยู่ห่างกันจึงจะค้ำยันวิหารได้ยั่งยืน
เช่นเดียวกับ “ความรัก” ใกล้กันเกินไป ไม่มีระยะห่างระหว่างกัน อาจจะ “รู้ทัน” ไปเสียหมด
กระทั่งไม่มีพื้นที่ส่วนตัว ที่เป็นระยะหลงเหลือไว้ให้
เมื่อใกล้กันจนไม่มีระยะห่างระหว่างกัน การค้ำยัน “ความรัก” ก็อาจไม่ยั่งยืนได้
แล้วคุณจะเลือกอะไร อย่างไร ระหว่าง
ควรมีระยะห่างต่อกัน เพื่อเป็นเสาวิหาร ค้ำยันวิหารให้ยั่งยืน......
หรือ ควรเติมเต็มช่องว่าง เพื่อย่นระยะห่าง กระทั่งไม่มีช่องว่างระหว่างกัน......
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
