บนถนนสายนั้น

ฉันคิด ฉันเข้าใจ และมั่นใจเช่นนั้น
ไม่มีการเดินทางที่ไหนไปสู่จุดหมายด้วยทางสายเดียว
แม้ว่าชีวิตคุณจะเรียบง่าย และอยู่ในกรอบเท่าใดก็ตาม

เมื่อเราเริ่มเติบโต
ชีวิตเริ่มที่จะเรียนรู้ และออกเดินทาง
ทางของชีวิตแต่ละคนแตกต่างกัน
บ้างใกล้ บ้างไกล บ้างโรยด้วยกลีบกุหลาบ
และมีอีกไม่น้อยที่เต็มไปด้วยขวากหนาม
เราอาจเดินทางมาเจอกันในวันหนึ่ง และเดินไปด้วยกัน
เมื่อถึงจุด ๆ หนึ่ง เราก็อาจจะจากกันตรงทางแยก
แยกกันไปตามหาฝัน ตามความปรารถนาของชีวิต

ตามทางที่มีคนเดินนำไว้ ... แน่นอน
เส้นทางนั้นย่อมปลอดภัน
ผู้คนเดินตามกันเรียงรายไกลสุดลูกหูลูกตา
บางคนเกิดมาเพื่อผจญภัย
ค้นหาเส้นทางใหม่ๆ ให้กับชีวิต
อาจหลงเข้ารก เข้าพง
พบสิ่งตื่นเต้น แปลกใหม่ แต่เสี่ยงภัยมากกว่า
เขาอาจแผ้วถางทางเส้นใหม่นี้ให้คนก้าวเดินตาม

ฉันยังมองไม่เห็นทางแยก แต่ฉันรู้ว่ามี
เมื่อถึงทางแยกเราอาจจะเลี้ยวซ้าย
หรือเลี้ยวขวาไปด้วยกันก็ได้ ฉันยังไม่รู้
ในชีวิตหนึ่ง
ไม่มีอะไรงดงามเท่ากับการมีเพ่อน และมิตรภาพ
เราไม่เดินนำ เราไม่เดินตาม เราจะเดินไปพร้อม ๆ กัน
บนถนนสายนี้ มีสะดุด มีหกล้ม มีกระแทกกันบ้าง
แต่เราก็ยังคงเดินร่วมทาง
หากวันหนึ่งที่เราถึงทางแยก และต้องแยกจากกันไปคนละทาง
อาจจะไม่ได้พบกันอีก หรือเกิดอะไรขึ้นก็แล้วแต่
หากคิดถึงกัน ...
ขอให้เดินกลับมาตามถนนสายนี้
ถนนแห่งมิตรภาพ
ที่ถนนสายนั้นจะมีฉันยืนอยู่เสมอ ...

สนับสนุนข้อคิดนานาสาระโดย: