ทำไมโป๊ยเซียนจึงเป็นดอกไม้มงคล

      โป๊ยเซียน ชื่อบอกอยู่ว่าเป็นไม้จากเมืองจีน แต่แท้ที่จริงโป๊ยเซียนมีถิ่นกำเนิดในเกาะมาดากัสการ์ และเข้ามาเมืองไทยโดยผ่านทางจีน จึงได้ชื่อจีนมาด้วย โป๊ยเซียนนั้น หมายถึง ผู้วิเศษทั้งแปด ซึ่งชาวจีนเชื่อว่านำโชคลาภนานาประการมาให้ ทั้งยังช่วยป้องกันภัยอันตรายและยังขจัดทุกข์โศกได้อีกด้วย

    เดิมทีในประเทศจีนเมื่อหลายพันปีก่อน ผู้ที่จะปลูกโป๊ยเซียนได้ก็มีแต่ฮ่องเต้ พระบรมวงศานุวงศ์ หรือขุนนางชั้นผู้ใหญ่ และปลูกไว้ใช้เสี่ยงทายบุญวาสนาของบุคคลระดับปกครองเท่านั้น ครั้นเวลาผ่านไป มีผู้ลักลอบนำต้นไม้ต้นนี้ออกนอกวัง ออกนอกรั้วบ้านขุนนาง เผยแพร่ไปสู่สามัญชนจนได้ และพ่อค้าชาวจีนนั่นเองที่นำโป๊ยเซียนเข้ามาสู่ไทยเมื่อกว่าร้อยปีเศษมานี้เอง ตามธรรมชาติแล้วโป๊ยเซียนช่อหนึ่งจะออกดอกราว ๔ ดอกเท่านั้น หากผู้มีโชควาสนาเป็นผู้ปลูก จึงจะออกดอกช่อหนึ่งตั้งแต่ ๘ ดอก ๑๖ ดอก ถึง ๓๒ ดอก ยิ่งมากยิ่งแสดงว่ามีบุญบารมีมาก ตามคติจีนนิยมปลูกโป๊ยเซียนในกระถางที่มีรูปโป๊ยเซียน และบางทีก็ถือกันว่าต้องปลูกให้ครบทั้งแปดกระถาง จึงจะเข้าโฉลกกับเซียนทั้งแปด

    ส่วนเหตุผลที่ว่า ทำไมโป๊ยเซียนจึงออกดอกและเจริญงอกงามผิดปรกติเมื่อผู้เป็นเจ้าของกำลังจะมีโชควาสนารุ่งเรืองนั้น พ.ต.ท. ชลอ อุทกภาชน์ ได้กล่าวไว้ในเรื่อง "โชคดีและลางร้ายตามหลักพุทธปรัชญา" ตอนหนึ่งว่า

    "...ผู้ที่โชคดีหรือกรรมดีกำลังส่งผลนั้น กายหัตถรังสีจะสุกใสรุ่งเรือง (กายหัตถรังสี ภาษาจีนเรียกว่า "เอี้ยงกวง") จะมีกระแส (vibration) ออกมารอบ ๆ กาย เมื่อกระแสรังสีของผู้กำลังมีโชควาสนา ออกมากระทบกับเซลล์ต้นโป๊ยเซียนหลาย ๆ ครั้งเข้า เซลล์ของต้นโป๊ยเซียนก็จะเร่งผลิตดอกและใบเป็นการใหญ่ ดอกจึงมีปริมาณเพิ่มขึ้นมากกว่าปรกติหลายเท่า ในช่อหนึ่ง ๆ หากผู้นั้นมีโชคดีเป็นระยะยาว ต้นโป๊ยเซียนก็จะออกดอกตั้งแต่แปดดอกขึ้นไปเรื่อย ๆ ถ้าผู้นั้นมีโชคดีระยะหนึ่ง ดอกก็จะออกแปดดอกขึ้นไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง ทั้งนี้เพราะต้นโป๊ยเซียนเป็นต้นไม้ที่ไวต่อการสัมผัสกระแสรังสีของกายมนุษย์มาก ไม่เหมือนต้นไม้อย่างอื่น"

    ปัจจุบันการปลูกโป๊ยเซียนเป็นที่นิยมปลูกกันมากในกลุ่มผู้รักต้นไม้ จนมีการรวมกลุ่มจัดตั้งเป็นสมาคมโป๊ยเซียนแห่งประเทศไทย มีการจดบันทึก ลงทะเบียนชื่อโป๊ยเซียนทั้งเก่าและใหม่ มีการจัดประกวดโป๊ยเซียนกันเป็นประจำ เท่ากับเป็นการส่งเสริมการปลูกต้นไม้ให้มากขึ้น การปลูกโป๊ยเซียนในทุกวันนี้ไม่ได้ถือคติเดิมที่ว่า จะปลูกโป๊ยเซียนให้ขลังต้องขโมยหักเอามาปักชำเอง ซึ่งก็จะได้ต้นโป๊ยเซียนที่เหมือนแม่พันธุ์ทุกประการ แต่จะเป็นการขยายพันธุ์ที่พัฒนาขึ้น ด้วยการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง เสียบยอด จึงทำให้ได้ลูกไม้พันธุ์ใหม่ ๆ นับแทบไม่ถ้วน จนต้องจดทะเบียนชื่อกัน และแต่ละชื่อล้วนเป็นสิริมงคลทั้งสิ้น เช่น ชุมทอง อู่ทอง แก้วสารพัดนึก ถุงเงิน ทรัพย์ประเสริฐ ปาฏิหาริย์ มหัศจรรย์ อั้งเปา คุ้มเพชร แก้วสุวรรณ บัลลังก์เพชร ฯลฯ จะเห็นได้ว่า ชื่อนั้นมักเน้น เงิน ทอง เพชร หรือทรัพย์สิน