ฉันไม่เคยเข้าใจ...ว่าทำไมผู้ชายถึงสะกดคำว่า "เข้าใจผู้หญิง" ได้ยากนัก
ใช่... ผู้หญิงอาจจะเป็นมนุษย์ที่แปลก
เพราะในความสวยงามมีความร้ายกาจซ่อนอยู่
เพราะในความอ่อนโยนมีความเข้มแข็งมากมาย
เพราะในความหมายของคำที่เปล่งวาจาออกไป อาจแปลได้ว่า "ตรงกันข้าม"
Ex.
เวลาที่เธอบอกกับฉันว่าต้องไปสังสรรค์กับเพื่อน ความจริงแล้วฉันอยากไปกับเธอใจแทบขาด
ก็ทำไมล่ะ... ในเมื่อฉันเป็นแฟนเธอ แล้วฉันจะไปไหนมาไหนกับเธอไม่ได้หรือ แต่มันก็น่าน้อยใจนะ...ที่เธอกลับไม่ชวนฉันสักคำ และพอเธอถามว่า "อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม" ฉันจะตอบยังไงได้ นอกจาก "ใช่ ฉันอยู่ได้"
แต่เธอไม่รู้หรอกว่า... จริงๆ แล้วฉันได้แต่ เสียใจ เสียใจ ที่เธอพยักหน้าง่ายๆ แล้วทิ้งฉันไว้คนเดียว
Ex.
วันนั้นที่มีผู้หญิงเข้ามาทักเธอ ระหว่างที่เราเดินกันอยู่ในห้างฯ แล้วเธอก็ค่อยๆ เอาแขนออกจากมือของฉันที่เกาะกุมอยู่ เธอพูดคุยกับเขา ยิ้มให้เขา หัวเราะกับเขา
ใช่... ฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพียงเพื่อนสมัยมัธยมปลาย แต่ฉันไม่ชอบสถานการณ์ที่เหมือนตัวเองเป็นส่วนเกินอย่างนั้นเลย
ที่สำคัญ... ตอนที่เรานั่งรถกลับบ้านด้วยกัน เธอถามฉันว่า "เป็นอะไร คงไม่ได้หึงหรอก...ใช่ไหม" เธอคงไม่รู้หรอกว่าฉันรู้สึกตรงกันข้ามกับคำตอบที่ให้ไป
"ไม่ ฉันจะหึงทำไม ก็นั่นแค่เพื่อนนี่นา" เปล่านะฉันไม่ได้ หึง หรือ หวง ที่เธอจะมีเพื่อนผู้หญิง แต่ฉันจะรู้สึกแย่มากๆ ที่เธอไม่แนะนำกับเพื่อนเธอสักคำว่าฉันเป็น แฟน
Ex.
เธอเคยบอกว่าเวลามีอะไรอยากให้คุยกันตรงๆ
เธอเคยบอกว่าถ้าเราโกรธกัน อยากให้ปรับความเข้าใจในทันที
ไม่รู้เลยหรือไงว่า...พูดง่าย...แต่มันทำยาก
อารมณ์... ไม่ได้เกิดขึ้นจากเหตุผลนะ และมันก็รวดเร็วเกินกว่าที่สมองของคนเราจะยับยั้งมันได้ทัน
เหมือนกับครั้งนั้น...ที่เราทะเลาะกันแรงมากๆ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ฉันมีความคิดเดียวในใจ "พูดคำว่า ขอโทษ สิ แค่คำเดียว แล้วเราจะเหมือนเดิม" ฉันรู้ว่าฉันเองก็มีส่วนผิด แต่...ฉันก็แค่อยากได้ยินเธอขอโทษก่อน เป็นการกระทำที่งี่เง่ามากๆ เลย...ฉันรู้ตัวเองดี
เพราะอย่างนี้... ตอนที่ฉันตะโกนออกไปว่า "อยากไปไหนก็ไปเลย!" เธอถึงได้เดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองฉันแม้แต่น้อย
Ex.
ทุกครั้งที่เรางอนกัน...(โดยเฉพาะทุกครั้งที่ฉันงอนเธอ) แม้ว่าฉันจะรู้สึกอยากคืนดีกับเธอแค่ไหน แม้ว่าฉันจะรู้สึกดีใจกับ "วิธีง้อ" มากเพียงใด แต่ถ้าเธอถามฉันว่า "ยัง รัก ผมอยู่ใช่ไหม" ฉันจะตอบโดยไม่ต้องคิดให้หนักใจเลยว่า "ไม่รัก" และเมื่อเราคืนดีกันจริงๆ แล้ว... เธอก็จะถามทุกครั้ง "พูดคำไม่รักออกมาได้ยังไง ในเมื่อยังรักผมอยู่"
นั่นสินะ... ฉันก็สงสัยตัวเองเหมือนกัน แต่ในเมื่อเธอบอกว่ารักฉัน...เธอจะยอมเข้าใจและอภัยในความไร้เหตุผลของคนที่เธอรักบ้างไม่ได้เชียวหรือ?
เรื่องปากไม่ตรงกับใจของผู้หญิง... ฉันว่าแม้แต่วิทยาศาสตร์ก็คงให้คำตอบไม่ได้ เพราะแม้แต่ผู้หญิงอย่างฉันยังไม่เข้าใจตัวเองเลยว่า ทำไมบางทีถึงชอบพูด หรือทำในสิ่งที่ตรงข้ามกับหัวใจ
แต่ฉันว่าถ้าผู้ชายจะรักผู้หญิงสักคน...ก็น่าจะรักทุกอย่างที่เป็น ของผู้หญิงเหมือนกับผู้หญิงอย่างฉัน...ที่กำลังพยายามทำความเข้าใจกับความตัวตนเย็นชา ของผู้ชายเหมือนกัน
แค่สะกดคำว่า "เข้าใจ" ให้ได้ และหัด "ใจเย็น" ให้เป็น แม้มันอาจจะไม่ง่าย แต่มันก็คงไม่ยากเย็นนักหรอก สำหรับคนที่รักกัน
Forward Mail
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
